Erişilebilirlik

Washington'daki Savaş Fotoğrafları Sergisine İlgi Büyük


Washington'daki Savaş Fotoğrafları Sergisine İlgi Büyük
Washington'daki Savaş Fotoğrafları Sergisine İlgi Büyük

Washington’da açılan yeni bir sergide dünyanın dört bir yanında son 25 yıl içinde yaşanan savaşlara ait fotoğraflar sergileniyor. War Zone, yani Savaş Bölgesi adlı sergide İtalyan fotomuhabir Enrico Dagnino’nun savaşın acımasızlığını vurgulayan etkileyici fotoğrafları sergileniyor.

Doğu Avrupa, Ortadoğu, Afrika ve Asya’daki çatışmaları yerinde izleyen Dagnino’nun fotoğrafları, bu bölgelerde görev yapan başka gazetecilerin düşüncelerini de yansıtan insan hikayelerini anlatıyor.

“Savaş Bölgesi” adlı sergi savaşın gerçekliğini, şiddetini, vahşetini ve sefilliğini fotomuhabir Enrico Dagnino’nun bakış açısından yansıtıyor. İtalya’da doğan ve Paris’te yaşayan Dagnino, Bosna, Hırvatistan, Çeçenistan, Kosova, Afganistan, Ruanda, Kenya ve Somali’deki çatışmaların merkezine giren, savaş haberleri verirken birçok kez tutuklanan, dövülen, tehdit edilen bir gazeteci. Dagnino’yla Sudan’daki görevine gitmeden önce Kenya’da görüştük.Dagnino şunları söyledi:

“Fotoğrafları çektiğim anda sanki kendimi o mekandan soyutluyorum. Orada olduğum gerçeği sonradan aklımda yer ediyor.”

Savaş öyküleri aynı zamanda hayatta kalma mücadelesinin öyküleri. Yakın tarihin en kanlı çatışmalarından biri, 1995’te, resmi olmayan kayıtlara göre 300 bin kişinin öldüğü Çeçenistan’da yaşandı. Aralarında gazeteci Fatma Tlisova’nın eşinin de bulunduğu çok sayıda kişi hala kayıp. Tlisova da yedi kez tutuklandı, hatta zehirlendi. Tlisova şunları söylüyor:

“Savaş muhabirleri her yerde insan bedenlerinin parçalarını görür. Kış aylarında sokaklarda köpeklerin yediği cesetleri görürsünüz. Yazınsa her yer kokar. Koku ciğerlerinize işler.”

1992-1995 yılları arasında Bosna Savaşı’nda 100 binden fazla kişi öldü, 2 milyon 200 bin kişi yerinden oldu, yarım milyondan fazla kişiyse mülteci durumuna düştü. Saraybosna kuşatmasında bin 600 çocuk öldürüldü. Mladen Bosnjak kuşatmayı Radyo Saraybosna için izlemiş:

“Sokaklara çıkabilmek için güçlü ve cesur olmanız, etrafa çok bakınmamanız gerekiyordu çünkü dışarıda cesetlerle karşılaşmadığım bir gün bile olmadı.”

Aynı bölgede bulunan Enrico Dagnino, özellikle Sırp milis lideri Zeljko Raznatovic’in zulmünün kendisi için katlanması çok zor olduğunu söylüyor:

“Saraybosna kuşatmasının başlarında bir köprünün üzerinde koşan bir asker gördüm. Deklanşöre basmaya korktuğum tek andı diyebilirim ama yine de fotoğrafı çektim. Bunun üzerine tutuklandım, fotoğrafıma el kondu, ve dövüldüm.”

Dagnino savaşa dair hatırladığı en canlı görüntülerin Bosna ve Afrika’daki çatışmalar olduğunu söylüyor.

2000 yılında Demokratik Kongo Cumhuriyeti’ndeki şiddetli çatışmalar modern Afrika tarihinin en büyük çok uluslu savaşıydı. Bölgede büyük tehlike altına giren gazetecilerden biri de Paul Ndiho’ydu:

“Bir gecede bu kadar çok insanın öldürüldüğünü daha önce hiç görmemiştim. Özellikle kadın ve çocuklar topluca katlediliyordu. Birkaç toplu mezar gördüm. Evlerinden çıkarılan taze cesetler bu mezarlarda gömülüyordu.”

Savaş Alanı sergisine ev sahipliği yapan Zone 2.8 adlı galerinin sahibi Fransız fotoğrafçı Jean Louis Atlan, Afganistan, İran, Polonya ve Ortadoğu’da bulunmuş ve 10 yıl boyunca Beyaz Saray’dan haber geçmiş bir gazeteci. Atlan şöyle konuşuyor:

“Bu fotoğraflara dergilerde rastlamazsınız. Belki ara sıra bunlara benzer fotoğraflar görürsünüz. Fotoğraf çekmenin zorluğu, tüm hikayeyi bir kareye sığdırmaktır.”

Enrico Dagnino, fotoğraflarının, insan davranışlarının soru işaretleri olarak algınalabileceğini söylüyor. Bu görüşe katılan başka gazeteciler de var.

XS
SM
MD
LG