Arap dünyasında hızla yayılan devrim Mart 2011’de Suriye’ye ulaştı. Öğrencilerin işkence görmesini protesto eden Suriyeliler sokaklara döküldü. Şam hükümeti gösterileri şiddet kullanarak bastırdı. Hükümet karşıtı gösteriler yayılmaya başladı.
Suriye Devlet Başkanı Beşar Esad ve iyi silahlandırılmış ordusu ayaklanma boyunca kontrolu elden bırakmadı. Ancak birçok uzmana göre, artık Esad rejiminin günleri sayılı.
John Hopkins Üniversitesi öğretim üyesi Marius Deep de bu görüşte: “Nüfusun en az yüzde 80’i Esad’a karşı ve bazı bölgelerde Esad kontrolu kaybetmiş durumda. Devrilmesi uzun sürebilir ancak bu iktidar devam edemez.”
Suriye bölge ülkelerinin tepkisini de topluyor. İstanbul’da yapılan zirvede Arap ülkeleri muhalefet savaşçılarına 100 milyon dolarlık yardım vadetti, Obama yönetimi de muhalefet gruplarına iletişim teçhizatı gönderecek.
Amerika Dışişleri Bakanı Hillary Clinton, “Dünya bu konuda yolunu şaşırmayacak. Esad gitmeli. Suriye halkı kendi geleceğini belirleme konusunda özgür olmalı” dedi.
Bazı uzmanlar, Birleşmiş Milletler Arap Birliği Temsilcisi Kofi Annan’ın planının başarılı olacağından kuşkulu. Ancak Ortadoğu Enstitüsü uzmanı Daniel Serwer bunun doğru yönde bir adım olduğu görüşünde: "Şiddet olaylarının devam etmesi, Amerika’nın da uluslararası toplumun da çıkarına değil. Şiddetin en kısa zamanda durdurulması son derece önemli."
İran’ın Suriye’nin yanında yer almaya devam etmesi muhtemel, ancak uzmanlar Rusya’nın Esad’dan vazgeçebileceğini düşünüyor: “Bir noktada Ruslar Esad’ı desteklemektense değişimin daha iyi olacağı sonucuna varabilir. Rusların limana erişim hakkı ve silah alıcısına ihtiyacı var. Devrilmek üzere olan bir diktatör de bunları garanti edecek durumda olamaz.”
Uzmanlar, Suriye muhalefetinin uluslararası toplumdan daha fazla destek bulacağını düşünüyor. Bunun için şimdiden muhalefetten, azınlıkların haklarını garanti edeceği konusunda teminat istiyorlar.