Avrupa’da geleneksel şekilde inşa edilmiş yapıların depreme dayanıklı olmadığı, İtalya’yı Ağustos 2016’da vuran 6,2 büyüklüğündeki depremle yeniden gündeme geldi. İtalyan mühendisler, hasarın en aza indirgenmesi için çalışıyor. Duvarları güçlendirmek için geliştirilen yöntemler, Türkiye gibi deprem ülkelerini de yakından ilgilendiriyor.
Bir duvarın yapısal dayanıklılığını test etmenin en iyi yolu, güvenlikli bir çevrede deprem benzeri sallantılara maruz bırakmak.
İtalya’da Roma Tre Üniversitesi Sürdürülebilir İnovasyon Teknolojileri Laboratuvarı’ndaki şiddetli sallantılı deney sonrası, test edilen iki duvar da zarar gördü ama yıkılmadı: “Bu duvarlara geçen Aralık ayında sismik test zaten uygulanmıştı. Duvarlar yıkılma noktasına gelmişti. Sonra tamir edildiler ve güçlendirmenin olumlu etkilerini görmüş olduk.”
Duvarlardan biri, tüf olarak bilinen volkanik küllerden oluşan kaya türünden yapılma. Tüf, klasik İtalyan mimarisinde kullanılan bir malzeme. Bazalt lifleri ve üzerine harç kullanılarak güçlendiriliyor.
Bir diğer duvar ise çelikle güçlendirilip harç ile kaplanmış. İnşaat şirketi Kerakoll tarafından üretiliyor: “Kerakoll sistemiyle güçlendirilmiş bu taş duvarı onayladık. Stres seviyesine, Aralık’taki testten iki buçuk kat daha şiddetli sallantılarda ulaştı. Ancak tüf duvar, çok daha şiddetlisine dayandı. L’Aquila depreminin de iki buçuk kat şiddetlisinden.”
Sallantı ve duvarlardaki hasar, kızılötesi kameralarla tam olarak ölçülebiliyor.
İtalyan bilimadamları, benzer güçlendirmelerin diğer duvar çeşitlerine de uygulanabileceğini söylüyor.
“Mesela Türkiye’deki çoğu yapı aba betondan yapılıyor. Oradaki duvarlarda kullanılabilir. Sıkıştırılmış topraktan duvarlarda, kerpiç yapılara da uygulanabilir. Peru’da ve tüm Güney Amerika’da bu tür yapıların nasıl güçlendirilebileceği araştırılıyor.”
Bilimadamları, eski heykeller ve eserlerin replikaları üzerinde deneyler yaparak, orijinallerinin olası depremlerden nasıl korunabileceğini de araştırıyor.
