Suriye’de iki yıla yakın devam eden iç savaş, yarım milyon kişiyi Türkiye, Lübnan, Irak ve Ürdün gibi komşu ülkelere sığınmaya zorladı. Birleşmiş Milletler Mülteci Örgütü’ne göre Lübnan’da 150 bin Suriyeli mülteci yaşıyor. Lübnan’ın Anjar bölgesinden bildiren Amerika’nın Sesi muhabiri James Brooke bölgenin normal koşullarda Şam’a yarım saatlik mesafede olduğuna dikkati çekiyor.
Kış Lübnan’daki bu otoparka da bastırmak üzere. Ama parkta Suriye’den gelen kamyonlar dışında kalanlar da var.
Suriyeliler tamirci ve hırdavatçıların kulübelerine sığındı.
Ümmü Halid çatının aktığını ve 10 yaşındaki torunu Nimar’ın üşüdüğünü söylüyor.
Kulübeye sığınan Suriyeli aile ısınmak için gazyağı bile alamıyor. Geceleri soğuk bastırırken 15 kişilik bu aile, ısınmak için tek göz kulübede uyumaya çalışıyor.
Ümmü Halid, iki hafta önce Suriye’den kaçtıklarını, paraları kalmadığını anlatıyor.
Suriyeli kadın “Yiyecek kalmadı, paramız kalmadı, hepsini tükettik,” diyor. Şimdiyse en öncelikli ihtiyaçları ısınmak için gazyağı, ama onu da alacak paraları yok.
Bebeğin babası Ebu Halid ise, Şam dışındaki evlerinin ordunun topçu ateşinde yıkıldığını, kendisinin de kaçarken bacağından vurulduğunu söylüyor.
Şam’dan gelen tüm sığınmacıların ana kaçış güzergahları, Lübnan’daki bu dağ yollarından geçiyor.
Suriyeliler, Lübnan sınırında saatlerce bekletiliyor.
Kasabada yerel İslamcı bir yardım örgütü, yabancı kuruluşların sağladığı yatak ve battaniyeleri sığınmacılara dağıtıyor.
Mahmud adlı Suriyeli, yakındaki bir köyün tüm halkının ordu tarafından katledildiğini duyunca eşini ve iki çocuğunu alıp ülkeyi terk etmiş.
Birleşmiş Milletler Mülteci örgütünden yardım parası alan Mahmud, bu parayla ancak yiyecek alabildiğini, ancak yemeği pişirmek için tüpgaz alamadığını söylüyor.
Suriyeli sığınmacıların yarısı çocuk.
Şanslı olanlar bu okulda oturacak sıra bulabilmiş.
Ancak okulun ve yardım dağıtım merkezinin müdürü Diib Abdülhalik, yakındaki Şam’dan gelen çatışma haberlerinden kaygılı.
Abdülhalik, tüm Şam’ı kapsayan genel bir savaşın gerçek bir insani felakete yol açabileceği uyarısında bulunuyor.
Böyle bir trajedi olması durumunda da Suriyelilerin sınırı geçip ilk sığınacağı yer, Lübnan’daki bu bölge olacak.
Kış Lübnan’daki bu otoparka da bastırmak üzere. Ama parkta Suriye’den gelen kamyonlar dışında kalanlar da var.
Suriyeliler tamirci ve hırdavatçıların kulübelerine sığındı.
Ümmü Halid çatının aktığını ve 10 yaşındaki torunu Nimar’ın üşüdüğünü söylüyor.
Kulübeye sığınan Suriyeli aile ısınmak için gazyağı bile alamıyor. Geceleri soğuk bastırırken 15 kişilik bu aile, ısınmak için tek göz kulübede uyumaya çalışıyor.
Ümmü Halid, iki hafta önce Suriye’den kaçtıklarını, paraları kalmadığını anlatıyor.
Suriyeli kadın “Yiyecek kalmadı, paramız kalmadı, hepsini tükettik,” diyor. Şimdiyse en öncelikli ihtiyaçları ısınmak için gazyağı, ama onu da alacak paraları yok.
Bebeğin babası Ebu Halid ise, Şam dışındaki evlerinin ordunun topçu ateşinde yıkıldığını, kendisinin de kaçarken bacağından vurulduğunu söylüyor.
Şam’dan gelen tüm sığınmacıların ana kaçış güzergahları, Lübnan’daki bu dağ yollarından geçiyor.
Suriyeliler, Lübnan sınırında saatlerce bekletiliyor.
Kasabada yerel İslamcı bir yardım örgütü, yabancı kuruluşların sağladığı yatak ve battaniyeleri sığınmacılara dağıtıyor.
Mahmud adlı Suriyeli, yakındaki bir köyün tüm halkının ordu tarafından katledildiğini duyunca eşini ve iki çocuğunu alıp ülkeyi terk etmiş.
Birleşmiş Milletler Mülteci örgütünden yardım parası alan Mahmud, bu parayla ancak yiyecek alabildiğini, ancak yemeği pişirmek için tüpgaz alamadığını söylüyor.
Suriyeli sığınmacıların yarısı çocuk.
Şanslı olanlar bu okulda oturacak sıra bulabilmiş.
Ancak okulun ve yardım dağıtım merkezinin müdürü Diib Abdülhalik, yakındaki Şam’dan gelen çatışma haberlerinden kaygılı.
Abdülhalik, tüm Şam’ı kapsayan genel bir savaşın gerçek bir insani felakete yol açabileceği uyarısında bulunuyor.
Böyle bir trajedi olması durumunda da Suriyelilerin sınırı geçip ilk sığınacağı yer, Lübnan’daki bu bölge olacak.
