Lübnan'da yaşayan Filistinli göçmenler kendilerine yeni haklar tanınmasını istiyor. Lübnanlı politikacılar, 62 yıl sonra Filistinli mülteciler üzerindeki kısıtlamaları gevşetmeye hazırlanıyor.
Filistinliler’in durumu Beyrut’un dışındaki Burc el Bargne kampının elektrik telleri gibi karmaşık. Burada kuşaklar boyu yaşayan Filistinliler hala mülteci statüsünde. Kalabalık kamplarda yaşıyor, devletin, eğitim, sağlık ve sosyal güvenlik imkanlarından yararlanamıyorlar. Sadece vasıfsız işlerde çalışan mülteciler, içinde bulundukları duruma giderek daha çok öfke duyuyor.
Kampta toplum lideri olan Ebu el Velid, “Eziyet çekiyoruz. Çok zor koşullarda yaşadık ve onurlu bir yaşam dışında hiçbir şey istemiyoruz. Çalışma, mal mülk edinme hakkı ve insan gibi yaşamak istiyoruz,” diye konuşuyor.
Birleşmiş Milletler’e göre, Lübnan’da 12 ayrı kampta 400 bin Filistinli mülteci yaşıyor. Bu mülteciler, 1948 yılında, İsrail devletinin kuruluşu sırasındaki çarpışmalardan kaçanların çocukları.
Kampta yaşayan altı çocuklu, 47 yaşındaki El Aşva da evlenecek oğlu için bir ev almak istediğini söylüyor ve parası olmadığından yakınıyor.
El Aşva “Filistinli olduğunuz için burada kimse size iş vermez. Sağlık sigortanız yok. Üniversiteye giden oğlumu çektim, çünkü mezun olsa bile iş bulamaz,” diyor.
Hafta sonunda binlerce kişi Filistinliler’in haklarını kazanmasını istemek amacıyla başkente yürüdü. Göstericiler, sıkı güvenlik önlemleri altında parlamento üyelerini, Filistinli mültecilere iş ve mülk sahibi olma hakkı tanıyan yasa tasarısını kabul etmeye çağırdı.
Bazı politikacılar Filistinliler’in haklarını genişletmek istiyor. Tasarıya karşı çıkanlar, bunun Filistinliler’in Lübnan vatandaşı olmasıyla sonuçlanacağını öne sürüyor.
Mültecilerin büyük çoğunluğu Sünni olduğu için Hıristiyan politikacılar, ilerde etnik dengenin bozulmasından korkuyor, ayrıca iş piyasasında sıkıntı doğacağını öne sürüyor.
Yarı Lübnanlı, yarı Filistinli olan Manal Kasab Filistinliler’in vatandaşlık değil, onurlu bir yaşam istediğini söylüyor.
Kasab, “Filistinliler vatandaşlık değil, Lübnan’da etnik bir kimlik olarak kabul edilmek, uluslararası anlaşmalar uyarınca çalışma, mülk edinme hakkı istiyorlar. Onlar için vatandaş olmak fazla önem taşımıyor,” diyor.
Filistinliler’in büyük bölümü vatandaş olmayı, şimdi İsrail’in olan topraklarına ve mülklerine günün birinde dönmeyi hayal ettiği için de istemiyor.
Lübnan parlamentosuna sunulan yasa tasarısı, Filistinli mültecilere normal bir yaşam sağlanmasını öngörüyor.