Gürcistan ve Rusya arasında yaşanan savaşın üzerinden üç yıl geçti ve iki ülke arasındaki gerginlik hala devam ediyor. 8 Ağustos 2008’de başlayan ve çok kısa süren savaşın bitiminde kurulan ateşkes hatları neredeyse daimi sınırlara dönüşmek üzere. Amerika’nın Sesi muhabiri James Brooks’un bölgeden verdiği habere göre, haberine göre, Kafkas dağlarının kalbindeki Gürcü gözcü kuleleri yeniden hizmet veriyor.
Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Örgütü’nden gözlemci Adam Bartnicki, ateşkes hattının Güney Osetya tarafındaki askeri faaliyetleri izliyor.
Hattın öbür yanında kurulan iki yeni Rus askeri üssü neredeyse tamamlanmak üzere. Adam Bartnicki anlatıyor:
“Sorumlu olduğumuz bu bölgede 9 ya da 12 Rus sınır muhafızı var. Mantar gibi ürüyorlar.”
Barakaları ve ışıkları tamamlanan yeni üs 5 bin Rus askerine evsahipliği yapıyor. Savaştan önce bu rakam onda bir azdı.
Yakındaki Erengeti sınır köyünde kalan sayılı sivilden biri de Lia Çalaçidze.
She lives among the abandoned grape arbors and burned ruins of 140 Georgian farmhouses.
Çalaçidze bu terk edilmiş asma çardakları ve yakıp yıkılmış 140 ev enkazı arasında yaşıyor ve şunları söylüyor:
“Annemle babamın mezarları işgal altındaki topraklarda kaldı. Kimbilir ziyaret etmek için kaç yıl beklemem gerekecek. Bu tam anlamıyla insani bir trajedi. Ne zaman anlatsam ağlıyorum.”
Askerlerle korunan kontrol noktalarından yalnızca köpekler geçebiliyor.
Güney Osetyalılar sulama kanallarını kapatmış. Aşağı yolda iki Rus üssü daha kurulu.
Gürcistan ve Rusya arasında üç yıl önce yapılan savaştan sonra bu nokta Gürcistan için yolun sonu. Bir kilometre ilerisi tek yanlı bağımsızlık ilan eden Güney Osetya’nın başkenti Şinvali.
Güneye ilerledikçe Gori’ye, Sovyet Diktatörü Jozef Stalin’in memleketine gidiliyor.
Nanuli Pervaşvili, üç kişilik ailesiyle birlikte ayda 125 dolara geçiniyor. Pervaşvili, savaş başladığnda Güney Osetya’dan kaçmış. O günleri şöyle anlatıyor:
“Herşeyimizi geride bırakıp kaçtık.”
Yakın bir yerde Gürcüler kahvede tavla oynuyor.
Şalva Erbakidze evlerine dönemeyeceklerini söylüyor:
“İşimiz yok, mülteci saydıkları için bize iş vermiyorlar.”
Savaşın yıldönümü nedeniyle Gürcistan’ın başkenti Tiflis’te tartışma büyüyor.
Muhalefetten Nino Burcanadze, hükümeti yenilgiyi kutlamakla suçluyor:
“Geçen yıl da aynı şey oldu. 8 Ağustos günü havai fişekler ve konserle kutlama yaptık. ‘Neyi kutluyoruz, niye kutluyoruz?’ diye defalarca sordum. Eğer savaş kazandıysak ben dahil bundan niye kimsenin haberi yok?”
Dışişleri Bakanlığı sözcüsü Tornike Gordadze’nin bu soruya yanıtı hazır:
“Çünkü ayaktayız. Devletimizi yıkmayı amaçlayan ciddi bir saldırıdan kurtulduk. Bu savaşın asıl hedefi bu iki bölgenin işgali değil. Bugün Gürcistan topraklarının yüzde 20’si işgal altında. Saldırının amacı, devletimizi, rejimimizi yıkmaktı. Gürcistan’daki rejimi değiştirmek istiyorlardı.”
Gürcistan devleti hayatta kalarak Batı’ya daha da yakınlaştı. Bugün Gürcistan ordusunu NATO askerleri eğitiyor.
Tiflis’teki Amerikan Büyükelçisi John Bass eğitimin Afganistan’a gidecek askerler için olduğunu söylüyor. Gürcistan Afganistan’a Avustralya’dan sonra en fazla katkı yapan NATO dışı ülke. Büyükelçi Bass şöyle konuşuyor:
“Çoğu müttefikimiz ve ortağımız Afganistan’a katkılarını azaltırken Gürcistan daha fazla asker gönderiyor.”
Ancak tatbikatın zamanlaması, Batı’nın Rusya’yı daha dikkatli izleme altına aldığını gösteriyor.