WASHINGTON —
Amerika’da her yıl, üretilen gıdanın yaklaşık yüzde 40’ı çöpe atılıyor. Amerika’nın Sesi’nden Rosanne Skirble Washington’da, gözden çıkarılan yiyecekleri ihtiyacı olanlara yönlendirmeye çalışan bir sivil toplum örgütünü inceledi.
DC Merkez Mutfağı - Central Kitchen ihtiyacı olanlara gıda yardımı yapan bir sivil toplum kuruluşu. Gregory Jones burada günde 5,000 porsiyon yemek hazırlıyor.
Jones, yemekleri, gönüllülerle birlikte hazırlıyor.
Bu iş Jones’un hayatını kurtarmış. Eski bir uyuşturucu bağımlısı olan Jones, DC Mutfağı’nın Aşçılık programına katılmış ve o zamandan bu yana da uyuşturucu kullanmamış.
Gregory Jones, “Bağımlılıktan kurtulduktan sonra insanlara yardım edebildiğim için çok mutluyum,” diyor.
DC Merkez Mutfağı’nın yöneticisi Mike Curtin, Jones’un hayat hikayesinin bu kuruluşun ‘israfın her türlüsü yanlıştır’ tezinin temelini oluşturduğunu söylüyor: “İsraf edilen gıda veya verimli zihinler olabilir. Verimli kullanılmayan mutfaklar olabilir.”
İsrafın boyutları hayret verici düzeyde. Doğal Kaynakları Koruma Konseyi tarafından hazırlanan yeni bir rapora göre evlerde, restoranlarda veya çiftliklerde her yıl 165 milyar dolar değerinde yiyecek çöpe atılıyor. Bununla birlikte, raporu hazırlayanlardan Dana Gunders her altı Amerikalıdan birinin gıda ihtiyacı olduğuna dikkati çekiyor: “Tahminlerimize göre, eğer gıda israfını %15 azaltırsak, 25 milyon Amerikalıya gıda temin edebiliriz.”
25 yıldan fazla bir süredir DC Merkez Mutfağı bunun için çalışıyor. Mutfağın çalışanları süper arketlerin, gıda toptancılarının, restoran ve çiftliklerin bağışladığı ihtiyaç fazlası gıdayı topluyor.
Çiftçi Carl Brady’nin elinde satamadığı iki ton kabak var.
Carl Brady, “İsraftan nefret ediyorum ve biraz çaba harcayarak, bir fayda sağlayabilirim. Bu kabağın tarladan toplamam ve işe yarayacağı bir yerlere göndermem gerek,” diyor.
Bir çiftçinin elindeki fazla ürün, yarın ihtiyacı olanların yemeği oluyor. Tıpkı Denise Lacey’nin Washington’un bu düşük gelirli mahallesinde işlettiği okul-sonrası etüd merkezindeki çocuklar gibi. Lacey bu çocukların genellikle bir sonraki yemeklerinin nereden geleceğini bilmediklerini söylüyor: “Akşam yemeği vermeyi tercih ediyorum çünkü bu çocukların birçoğu evde akşam yemeği bulamayabilir.”
DC Merkez Mutfağı yöneticisi Mike Curtin, gıda israfını önlerken hayat kurtardıklarını ve iş imkanı sağladıklarını söylüyor. Curtin, Mutfak’ta çalışanların bir kısmının bir zamanlar zor durumda olan insanlar olduğunu belirtiyor.
DC Merkez Mutfağı - Central Kitchen ihtiyacı olanlara gıda yardımı yapan bir sivil toplum kuruluşu. Gregory Jones burada günde 5,000 porsiyon yemek hazırlıyor.
Jones, yemekleri, gönüllülerle birlikte hazırlıyor.
Bu iş Jones’un hayatını kurtarmış. Eski bir uyuşturucu bağımlısı olan Jones, DC Mutfağı’nın Aşçılık programına katılmış ve o zamandan bu yana da uyuşturucu kullanmamış.
Gregory Jones, “Bağımlılıktan kurtulduktan sonra insanlara yardım edebildiğim için çok mutluyum,” diyor.
DC Merkez Mutfağı’nın yöneticisi Mike Curtin, Jones’un hayat hikayesinin bu kuruluşun ‘israfın her türlüsü yanlıştır’ tezinin temelini oluşturduğunu söylüyor: “İsraf edilen gıda veya verimli zihinler olabilir. Verimli kullanılmayan mutfaklar olabilir.”
İsrafın boyutları hayret verici düzeyde. Doğal Kaynakları Koruma Konseyi tarafından hazırlanan yeni bir rapora göre evlerde, restoranlarda veya çiftliklerde her yıl 165 milyar dolar değerinde yiyecek çöpe atılıyor. Bununla birlikte, raporu hazırlayanlardan Dana Gunders her altı Amerikalıdan birinin gıda ihtiyacı olduğuna dikkati çekiyor: “Tahminlerimize göre, eğer gıda israfını %15 azaltırsak, 25 milyon Amerikalıya gıda temin edebiliriz.”
25 yıldan fazla bir süredir DC Merkez Mutfağı bunun için çalışıyor. Mutfağın çalışanları süper arketlerin, gıda toptancılarının, restoran ve çiftliklerin bağışladığı ihtiyaç fazlası gıdayı topluyor.
Çiftçi Carl Brady’nin elinde satamadığı iki ton kabak var.
Carl Brady, “İsraftan nefret ediyorum ve biraz çaba harcayarak, bir fayda sağlayabilirim. Bu kabağın tarladan toplamam ve işe yarayacağı bir yerlere göndermem gerek,” diyor.
Bir çiftçinin elindeki fazla ürün, yarın ihtiyacı olanların yemeği oluyor. Tıpkı Denise Lacey’nin Washington’un bu düşük gelirli mahallesinde işlettiği okul-sonrası etüd merkezindeki çocuklar gibi. Lacey bu çocukların genellikle bir sonraki yemeklerinin nereden geleceğini bilmediklerini söylüyor: “Akşam yemeği vermeyi tercih ediyorum çünkü bu çocukların birçoğu evde akşam yemeği bulamayabilir.”
DC Merkez Mutfağı yöneticisi Mike Curtin, gıda israfını önlerken hayat kurtardıklarını ve iş imkanı sağladıklarını söylüyor. Curtin, Mutfak’ta çalışanların bir kısmının bir zamanlar zor durumda olan insanlar olduğunu belirtiyor.
