Gazzeliler dış yardımın azalması ve Hamas yönetimini terörist örgüt olarak gören İsrail’in ablukası nedeniyle büyük ekonomik sıkıntı çekiyor.
Bugün kampta alışveriş günü. Pazarda epey mal var. Ama alışveriş yapan çok az.
Enver el-Hadad bunu insanların parası olmamasına bağlıyor: "Pazarda fiyatlar şu sırada çok yüksek değil. Ama hayat çok zor. Kimsede para yok, çok az kişinin maaşlı bir işi var. Birçok kişi işsiz ve gerçekten sıkıntı çekiyor. Çünkü para yok."
Hayat Gazze’de herzaman zor oldu. Burası 1948’de İsrail’in kurulmasına yol açan savaştan beri 1 milyon 100 bin Filistinli mülteci ve daha sonra torunlarına yurt olan bir yer. İşsizlik yüzde 35. Her dört mülteciden üçü dış yardıma muhtaç.
Birleşmiş Milletler Yardım Dairesi en muhtaç durumdaki mültecilere üç ayda bir 11 dolar ve yemeklik yağ ile un veriyor. Daire fon kalmadığı için bu yıl başından beri yardım dağıtımını durdurdu.
Ancak Avrupa Birliği, yardımı Haziran’a kadar sürdürme kararı aldı. Birleşmiş Milletler Sözcüsü Adnan Ebu Hasna bu tür programların bölgede barış ve istikrarı korumak için hayati önem taşıdığını söylüyor: "Burada yaşayanları, “Uluslararası topluluk sizi unutmadı, size ilgi duyuyor” diyerek kendilerini radikal görüşlerden uzak tutmalarını, ılımlı kalmalarını sağlıyoruz."
Batı Şeria’da yaşayan Filistinliler de kısmen Filistin Yönetiminin büyük bütçe açığı yüzünden benzer ekonomik güçlüklerle karşı karşıya.
Son Birleşmiş Milletler raporu bütçe açığından küresel ekonomik kriz ve Filistinliler’in BM üyeliği girişimi nedeniyle azalan dış bağışları sorumlu tutuyor.
Siyasi uzman Sami Abdül-Şafi, Filistinliler’in İsrail ile kesilen barış görüşmeleri ve kendi iç uyuşmazlıkları nedeniyle sıkıntı çektiği görüşünde: "Gazze’deki Filistinliler baskı altında. Buradaki Hamas hükümeti boykot edildiğinden zor durumda. Batı Şeria’daki Filistin Yönetimi de sıkıntı çekiyor. Çünkü son derece profesyonel bir kurumsallaşma sürecinden geçti ve bunun sonunda mali sorunlarla karşılaştı."
Birleşmiş Milletler Sözcüsü Adnan Ebu Hasna’ya göre, birçok Filistinli, uyuşmazlıkların çözülmesinin halkın moralini yükselteceğine inanıyor: "Gazze’de barışın sağlanması halka umut verecek ama bugün Gazze’de umut yok. Yarın umudu yok. Gazze’de beş dakika sonra ne olacağını söylemek imkansız."
Ve Gazzeliler bir çıkış yolu görmedikçe umutsuzlukları daha da büyüyor.