Amerikalılar bugün İşçi Bayramını kutluyor.
Başta sendikalı işçilerin haklarına saygıyı sergileyen bu bayram, yıllar içinde, ailelerin genellikle piknik gibi açık hava faaliyetleriyle yazın bitişini kutladıkları bir tatil gününe dönüştü.
1894 yılında Amerika, Eylül ayının ilk pazartesi gününü, işçilere ithaf ederek resmi bayram ilan etti. Zaman geçtikçe, ülkenin sanayi merkezleri bu bayramı, sendikalı fabrika işçilerinin onuruna düzenlenen geçit törenleriyle kutlamaya başladı. Sendikaların yıllarca verdiği mücadele sonucu haftada beş iş günü, tatil ve sağlık sigortası gibi haklar birçok Amerikan firmasının temel taşı haline geldi.
Ancak teknolojik gelişmeler ve dünya ekonomisinin küreselleşmesiyle, Amerikan işçi hareketi büyük oranda kan kaybetti.
Amerika’daki pek çok kuruluş, çalışanlarının sendikalaşmasına hala muhalefet ediyor. Sendikalı işçi oranı 30 yıl öncesine göre yarıya inmiş. Günümüzde her sekiz Amerikalı işçiden sadece birisi sendika üyesi. Sendikalıların büyük bir kısmı da, işçi hareketinin öncüsü fabrika emekçilerinden değil, yerel ve federal hükümet kurumlarında görev yapan beyaz yakalılardan oluşuyor.
Başta sendikalı işçilerin haklarına saygıyı sergileyen bu bayram, yıllar içinde, ailelerin genellikle piknik gibi açık hava faaliyetleriyle yazın bitişini kutladıkları bir tatil gününe dönüştü.
1894 yılında Amerika, Eylül ayının ilk pazartesi gününü, işçilere ithaf ederek resmi bayram ilan etti. Zaman geçtikçe, ülkenin sanayi merkezleri bu bayramı, sendikalı fabrika işçilerinin onuruna düzenlenen geçit törenleriyle kutlamaya başladı. Sendikaların yıllarca verdiği mücadele sonucu haftada beş iş günü, tatil ve sağlık sigortası gibi haklar birçok Amerikan firmasının temel taşı haline geldi.
Ancak teknolojik gelişmeler ve dünya ekonomisinin küreselleşmesiyle, Amerikan işçi hareketi büyük oranda kan kaybetti.
Amerika’daki pek çok kuruluş, çalışanlarının sendikalaşmasına hala muhalefet ediyor. Sendikalı işçi oranı 30 yıl öncesine göre yarıya inmiş. Günümüzde her sekiz Amerikalı işçiden sadece birisi sendika üyesi. Sendikalıların büyük bir kısmı da, işçi hareketinin öncüsü fabrika emekçilerinden değil, yerel ve federal hükümet kurumlarında görev yapan beyaz yakalılardan oluşuyor.
