ABD DIŞİŞLERİ BAKANLIĞI —
Çin’in donanma tatbikatlarını arttırması, Obama Yönetimi’nin Uzakdoğu’da diplomatik ve askeri denge sağlama çabalarına bir yanıt olarak algılanıyor. Ancak Amerikalı yetkililere göre bu girişimin amacı yüzleşmek değl, istikrar sağlamak. David Helvey Savunma Bakanlığı müşteşarı: “Dengeleme çabalarının başarısı Çin’le olumlu ve verimli bir ilişki kurulmasına dayanıyor. Bu çabalar Çin’le ilgili değil. Ancak Çin’in yaptıkları, bu bölgeye nasıl yaklaşmamız gerektiği hakkında bize ipuçları veriyor.”
George Mason Üniversitesi’nden Profesör Janine Davidson’a göre Kuzey Kore tehditlerini arttırdığı için Amerika’nın müttefiklerine güvence vermesi gerekiyor: “Kore Yarımadası’nda gerginlik artıyor. Amerika’nın güvenlik güvencesi vermesi, bölgedeki tedirgin ülkelerin silahlanma yarışına girmesini engeller.”
Bazılarına göre Obama Yönetimi tehlikeyi bertaraf edemiyor. Cumhuriyetçi Senatör Mark Rubio da bunlardan biri: “Bölgedeki müttefiklerimiz sözlerin lafta kalmaması için verdiğimiz güvenlik taahhütlerini hayata geçireceğimizden emin olmak istiyor.”
Dışişleri Bakanının Doğu Asya Yardımcısı Joseph Yun’a göre, Güney Çin Denizi’ndeki karlı petrol ve balıkçılık anlaşmalarıyla ilgili rekabet, kaynak yönetimi sorusunu gündeme getiriyor: “Kimse taleplerini geri çekmek istemiyor. Bu durumda esas soru, kaynakların nasıl işletileceği. İşletme modellerinden biri ortak arama, ortak kullanım, yani bir ortaklık anlaşması.”
Dışişleri Bakanı John Kerry Çinli yetkililere, özellikle de yeni Başbakan Li Keqiang’a işbirliği güvencesi vermeye çalışıyor: “Ortak çıkarlarımız, anlaşmazlıklarımızdan daha fazla. Büyük ülkeler olarak bölgenin barış ve istikrarını koruma sorumluluğu altındayız.”
Ancak Georgetown Üniversitesi’nden Profesör Michael Green’e göre bölge ülkeleri, Çin yüzünden Amerika’yla daha fazla güvenlik işbirliği yapmak istiyor: “Bu ülkelerin çoğu bizden çok Çin’le ticaret yapıyor. Bu ülkeler arasında en önemli müttefiklerimiz Japonya, Güney Kore ve Avustralya var. Hiçbiri de Washington ve Pekin arasında seçim yapmak zorunda kalacakları bir duruma düşmek istemiyor.”
Profesör Green’e göre Çin, komşularının Amerika’nın bölgede daha çok rol almasını istemesinin kendisinden kaynaklandığını artık anlıyor: “Çin, kendi kendine zarar verdi ve 2010’da komşularının Amerika’ya daha çok yaklaşmasına neden oldu. Ancak bundan ders aldıklarını düşünüyorum.”
Washington, Kuzey Kore gibi bölgesel sorunlarda ve İran’ın nükleer programını engellemek gibi uluslararası konularda Çin’le işbirliği yapmayı sürdürmeye kararlı görünüyor.
George Mason Üniversitesi’nden Profesör Janine Davidson’a göre Kuzey Kore tehditlerini arttırdığı için Amerika’nın müttefiklerine güvence vermesi gerekiyor: “Kore Yarımadası’nda gerginlik artıyor. Amerika’nın güvenlik güvencesi vermesi, bölgedeki tedirgin ülkelerin silahlanma yarışına girmesini engeller.”
Bazılarına göre Obama Yönetimi tehlikeyi bertaraf edemiyor. Cumhuriyetçi Senatör Mark Rubio da bunlardan biri: “Bölgedeki müttefiklerimiz sözlerin lafta kalmaması için verdiğimiz güvenlik taahhütlerini hayata geçireceğimizden emin olmak istiyor.”
Dışişleri Bakanının Doğu Asya Yardımcısı Joseph Yun’a göre, Güney Çin Denizi’ndeki karlı petrol ve balıkçılık anlaşmalarıyla ilgili rekabet, kaynak yönetimi sorusunu gündeme getiriyor: “Kimse taleplerini geri çekmek istemiyor. Bu durumda esas soru, kaynakların nasıl işletileceği. İşletme modellerinden biri ortak arama, ortak kullanım, yani bir ortaklık anlaşması.”
Dışişleri Bakanı John Kerry Çinli yetkililere, özellikle de yeni Başbakan Li Keqiang’a işbirliği güvencesi vermeye çalışıyor: “Ortak çıkarlarımız, anlaşmazlıklarımızdan daha fazla. Büyük ülkeler olarak bölgenin barış ve istikrarını koruma sorumluluğu altındayız.”
Ancak Georgetown Üniversitesi’nden Profesör Michael Green’e göre bölge ülkeleri, Çin yüzünden Amerika’yla daha fazla güvenlik işbirliği yapmak istiyor: “Bu ülkelerin çoğu bizden çok Çin’le ticaret yapıyor. Bu ülkeler arasında en önemli müttefiklerimiz Japonya, Güney Kore ve Avustralya var. Hiçbiri de Washington ve Pekin arasında seçim yapmak zorunda kalacakları bir duruma düşmek istemiyor.”
Profesör Green’e göre Çin, komşularının Amerika’nın bölgede daha çok rol almasını istemesinin kendisinden kaynaklandığını artık anlıyor: “Çin, kendi kendine zarar verdi ve 2010’da komşularının Amerika’ya daha çok yaklaşmasına neden oldu. Ancak bundan ders aldıklarını düşünüyorum.”
Washington, Kuzey Kore gibi bölgesel sorunlarda ve İran’ın nükleer programını engellemek gibi uluslararası konularda Çin’le işbirliği yapmayı sürdürmeye kararlı görünüyor.
