New York Times küresel krizden çıkış için bütün ülkelerin önlem alması gerektiğini vurguluyor. Gazete, G-20 zirvesi öncesinde Avrupa ve Japonya’nın bu konuda ayak sürümesini eleştiriyor ve şöyle diyor:
"1933 yılında Büyük Buhran’dan çıkış amacıyla Londra’da yapılan konferans, başarısızlıkla sonuçlanmıştı. Gelecek ay, dünyanın en büyük 20 ekonomisi, yine Londra’da toplanacak ve hem küresel finans sistemini düzeltmeyi, hem de büyümeyi sağlayacak önlemleri görüşecek. Bu zirvenin başarılı olması için tarafların üç konu üzerinde anlaşması gerekiyor. Her ülke kendi içinde ekonomiyi canlandıracak mali önlemler almalı. Bunu yapamayacak durumda olan yoksul ülkelere mali destek sağlanmalı. Ve son olarak dünya ekonomisinin düzelmesine darbe vuracak korumacı önlemlere karşı tavır alınmalı."
Boston Globe ise krizin Avrupa Birliği’ni bölünme noktasına getirdiğini belirtiyor. Gazete, Birliğin zengin ülkelerinin Orta ve Doğu Avrupa’ya yardımdan kaçınmasını eleştiriyor ve şunları yazıyor:
"Avrupa’nın en sorunlu ülkelerini ekonomik istikrara kavuşturmak sadece Euro kullanan 16 ülkenin değil, birlik üyesi 27 ülkenin tamamının çıkarınadır. Birkaç Avrupa ülkesinde yaşanacak ekonomik çöküş, sadece bu ülkelerle sınırlı kalmaz."
Washington Post da krizden çıkışta IMF’ye büyük rol düştüğünü vurguluyor. Gazete, özellikle Ukrayna’nın durumuna dikkat çekiyor:
"Ukrayna ne kadar zayıflarsa ve kargaşa ne kadar artarsa, Rusya’nın da bu ülkedeki etkinliği o ölçüde artacaktır. Ukrayna’nın, Putin’in denetimine girmesi, hem bu ülke için, hem de Amerika ve Avrupa için bir felaket olacaktır. Ukrayna’da Başbakan Timoşenko ile Cumhurbaşkanı Yuşçenko arasındaki siyasi çekişme, yeni ekonomik programın oluşmasını engelleniyor. Amerika bu çekişmeye son vermek için devreye girmelidir. Eğer Ukraynalı politikacılar kendi aralarında anlaşamazsa, IMF’nin bütün parası bile onları kurtarmaya yetmez."
USA Today tarihin en büyük
dolandırıcılık skandallarından birine karışan banker Bernard Madoff’un tutuklandığını
belirtiyor. Ancak gazete, küresel ekonomiye de zarar veren bu skandalın tek
sorumlusunun Madoff olmadığını savunuyor:
"Amerikan ceza kanunu, yöneticilerin ücretlerini uzun vadeli gelirlere değil, kısa vadeli ve riskli kazançlara bağlayan yönetim kurulları için bir ceza öngörmüyor. Ellerindeki fonları, anlamadıkları mali araçlara yatıran ve karşılığında milyonlarca dolar ikramiye alan banka yöneticilerini de hesaba katmıyor. Bu insanlar, kendi kazançları için başkalarının paralarıyla kumar oynadı ve ekonomiyi çökertti."