Washinton Post Obama yönetiminin savaş harcamalarını da Kongreye sunduğu bütçe tasarısına koymasının gerçekçi bir yaklaşım olduğunu yazıyor, ancak bütçeye yönelik eleştirilerini şöyle sıralıyor;
"Savaş harcamalarının 2010 yılından sonra yılda 50 milyar dolara düşeceği varsayımı, Obama'nın Irak ve Afganistan'da zafer vaadi ile çelişiyor. Bu mali yılda 1 virgül 75 trilyon dolarlık bütçe açığı gayrı safi milli hasılanın % 12 virgül 3'üne tekabül ediyor. 2013 ila 2019 arasında ise bu oranın % 3'e düşürülmesi hedefleniyor. Ancak Obama'nın ekonomik büyüme konusundaki hedefleri tutmazsa, bu hedef de gerçekleşmeyebilir. Daha da önemlisi uzun vadeli mali istikrar açısından sağlık harcamalarının denetim altına alınması gerekir."
New York Times ise Bush döneminin dış
borca dayanan büyüme modelinin artık mümkün olmadığını vurguluyor ve şunları yazıyor:
"Mali sorumluluğa inanan hiç kimse, öngörülen bu vergi artışlarına karşı çıkamaz. Burada söz konusu olan şey, sadece en zengin Amerikalılar üzerindeki vergi yükünün artması veya seçim döneminde yapılan ideolojik tartışmalar değil. Asıl önemli olan, borçlanma politikasından beslenen kesimleri, bu yaşam biçiminden kopartmanın zorluğudur."
Los Angeles Times Obama yönetiminin bütçe tasarısını fazla iyimser buluyor. Gazete, tasarının özellikle bütçe açıkları konusunda yetersiz olduğunu savunuyor ve şöyle diyor:
" Obama'nın öncelikli amacı, ekonomiyi canlandırmaktan çok, ekonomideki öncelikleri değiştirmek. Örneğin Bush döneminde en zengin Amerikalılara uygulanan vergi muafiyetlerini kaldırarak, 10 yılda 950 milyar dolar elde etmeyi umuyor. Ancak, bunun 770 milyar dolarını alt ve orta gelir gruplarına dağıtmayı hedefliyor. Tarım sübvansiyonlarını kaldırmak istiyor ancak daha fazlasını öğrenci bursları, mesleki eğitim, beslenme, sağlık ve konut programlarına harcamayı planlıyor. Obama iki yıl sonra bütçe açığını yarıya düşürmeyi hedefliyor. Ancak açığın diğer yarısının ne olacağı belirsiz bırakılıyor."
USA Today ilk Asya gezisinde insan hakları konusunda Çin yönetimine baskı yapmadığı için eleştirilen Dışişleri Bakanı Hillary Clinton'ı savunuyor ve şöyle diyor:
"Örneğin Amerikan başkanları, Amerika'nın petrole bağımlılığı nedeniyle Suudi Arabistan'daki insan hakları ihlallerini fazla gündeme getirmezler. Ayrıca radyo yayınları, mali destek gibi yumuşak güç araçları da çoğu zaman daha etkili olabilir. Her toplumda değişim dinamikleri içeriden gelir.. Bu nedenle eleştiri oklarını Clinton'a yöneltmek için henüz erken olduğunu söylemek gerekir."