Christian Science Monitor gazetesi Amerikalı politikacıların, hem küresel ısınmaya karşı yakıt tüketimini azaltmaya çalışıp, hem de akaryakıt vergisinde indirimi savunmasını çelişki olarak görüyor. Gazete, Kongreden sadece fosil yakıtları üreten sanayicileri değil, son kullanıcıları da etkileyecek bir vergilendirme politikasını hayata geçirmesini istiyor.
"Kongre Bütçe Bürosu’nun Şubat raporu, sera etkisi yapan gaz emisyonunun azaltılmasında, yakıt kullanımına konacak bir vergi, karbon emisyonlarına konacak bir vergiye kıyasla beş kat daha etkili olacağını gösteriyor. 1991’den beri yakıt vergisi uygulayan İsveç, karbon dioksit emisyonunda, Kyoto Protokolünde öngörülen miktarı da aşarak yüzde 9’luk bir azalma sağladı. İsveç’in bu vergiyi koymasının amacı, ithal yakıtlara olan bağımlılığı azaltmaktı. Ancak ulusal yakıt güvenliği konusunda sağladığı başarı, İsveç’i iklim güvenliği konusunda da küresel bir model haline getirdi."
Washington Post da artan akaryakıt fiyatları nedeniyle otomobil satışlarının azaldığını ve Amerikalıların özellikle az yakıt tüketen araçlara yöneldiğini kaydediyor. Gazete, Kongreyi fosil yakıtlara vergi koymakta geç kalmakla suçluyor.
"Karbon vergisi, akaryakıt fiyatlarının daha da artmasına neden olabilir. Ancak görüldüğü gibi, fiyatların artması otomobil kullanımını azaltıyor, daha az yakıt tüketen araçlara ve alternatif enerji kaynaklarına olan ilgiyi artırıyor ve sonuçta karbon dioksit emisyonu azalıyor. En önemlisi de, karbon vergisi sayesinde elde edilecek milyarlarca dolar, Amerika’nın düşman veya istikrarsız ülkelerden yaptığı petrol ithalatına olan bağımlılığını azaltacak projeler için kaynak oluşturabilir. Kongrenin karbon vergisine sıcak bakmadığını biliyoruz. Ama sera etkisi yapan gaz emisyonuna vergi konmasına ilişkin kanun teklifi, yakıt fiyatlarına da yansıyabilir. Bu da geç kalmış ancak olumlu bir gelişme olur."
Boston Globe Amerika’nın, İran’ın Irak’taki Şii milislere silah ve eğitim sağlamasına takılıp kalmaması gerektiğini savunuyor. Gazete, Irak’ta istikrarın sağlanmasında, ülke içindeki gruplar kadar komşu ülkelerin de etkili olacağını vurguluyor.
"Amerikalı yöneticiler açısından asıl mesele Irak’ta, hem Tahran hem de Washington açısından kabul edilebilir, istikrarlı bir siyasi düzen sağlamanın yollarını bulmaktır. Eğer Maliki hükümetinin bakanları Amerika’nın İran’a yönelik suçlamalarını önce inkar edip sonra da kabul ediyorlarsa, bunun nedeni siyasi patronlarının ikisini de kızdırmaktan çekinmeleridir. Başkan Bush, izlediği politikalarla Irak’ı İran’ın etkinliğine açık bir hale getirdi. Yeni başkan, şimdi bu sorunu güç kullanarak değil diplomatik yöntemlerle çözmenin bir yolunu bulmak zorunda kalacak."
Washington Times Lübnan’da Hizbullah’ın hükümete meydan okumasını İran ve Suriye’nin Washington’a karşı gövde gösterisi olarak yorumluyor. Gazete, Hizbullah’ın bu hafta İsrail’e gidecek olan Başkan Bush’a da bir mesaj vermek istediğini öne sürüyor.
"Batı Beyrut’u ele geçiren Hizbullah, mevzilerini şimdilik ordu birliklerine terk etti. Ancak Hizbullah ve ona destek veren Şam ve Tahran, Lübnan’ı hükümetin değil kendilerinin denetlediği mesajını verdiler. Hizbullah, kısa bir süre içinde Güney Lübnan’daki Birleşmiş Milletler barış gücünü de taciz ederek İsrail’le yeni bir savaş başlatırsa, bu hiç de şaşırtıcı olmaz."