Boston Globe, Kuzey Irak’ı, her an patlamaya hazır bir barut fıçısına benzetiyor. Gazete, olayların bu noktaya tırmanmasında Amerika’nın PKK’ya karşı zamanında harekete geçmemesinin etkili olduğunu vurguluyor ve Bush yönetiminin önünde fazla seçenek olmadığını savunuyor:
“Askeri operasyon söz konusu bile değil. Amerika’nın Kuzey Irak’ta neredeyse hiç askeri yok. Ayrıca, bir askeri operasyon, Irak ordusunun belkemiğini oluşturması düşünülen Kürtlerin de tepkisini çekecektir. Ancak Bush yönetimi başarılı bir diplomatik girişimle, işlerin daha da kötüye gitmesini önleyebilir. Türklere ve Kürtlere uygulanan baskı da olumlu sonuçlar vermeye başladı. Ancak yaşanan bu son kriz aşılsa bile çıkartılması gereken bir ders var; eğer çalılıkları temiz tutarsanız büyük yangınları önlemek daha kolaydır.”
Washington Times, artan PKK saldırıları ve Ermeni tasarısı nedeniyle Türk-Amerikan ilişkilerinin kopma noktasına geldiğini hatırlatıyor. Türkiye'’in Irak ve Afganistan savaşındaki önemini vurgulayan gazete, Bush yönetimini PKK konusunda harekete geçmeye çağırıyor:
“2003 yılında Saddam Hüseyin’in devrilmesinden bu yana Türkiye defalarca Amerika’nın Kuzey Irak’taki PKK kamplarını vurmasını veya bölgesel Kürt yönetimini harekete geçmeye zorlamasını istedi. Washington şimdiye kadar Türkiye’nin şikayetleri karşısında ya mazeretler üretti ya da ileride bir zaman harekete geçeceği vaadinde bulunmakla yetindi. Ancak artık harekete geçmenin zamanıdır. Bush yönetiminin, Kuzey Irak’taki terörist varlığın yok edilmesi için bölgesel yönetime baskı uygulaması gerektiğini sonunda anlamaya başlaması olumlu bir gelişme. Bunun başarısız olması ise hem Kürtler hem de bütün Irak halkı açısından bir felaket olur.”
Washington Post ise Türkiye’nin sınır ötesi operasyon yapmasını önlemek için diplomatik çabalar sürerken, sınır boyunca askeri operasyonların yoğunlaştığını bildiriyor. Türk uçaklarının Irak topraklarını bombaladığı yönündeki haberlerin doğrulanamadığını vurgulayan gazete, Milli Güvenlik Kurulu toplantısında ekonomik yaptırımların gündeme geldiğine dikkat çekiyor:
“Türkiye, 2003 yılındaki Amerikan işgalinin ardından barış ve refah içinde yaşayan Kuzey Irak’ın en önemli ticari ortaklarından biri. Tahminlere göre, Kuzey Irak’taki inşaat projelerinin % 90’ı Türk müteahhitler tarafından üstlenilmiş durumda. Bölgedeki ekonomik canlanmada olduğu kadar bir çok özel projede de Türk firmaları önemli bir rol oyuyor. Dün yapılan Milli Güvenlik Kurulu açıklamasında Kuzey Irak’a özel bir vurgu yapılmadı. Ancak Başbakan Erdoğan Salı günkü açıklamasında Kuzey Irak’a ekonomik yaptırım uygulanabileceğini söylemişti.”
Los Angeles Times, Türkiye’ye yönelik hakaretler içeren ve Amerika’nın Ermeni soykırım iddialarını tanımasını savunan bir makaleye yer veriyor. Garin Hovannisian imzalı makalede, Türkiye’nin önemini gerekçe göstererek soykırım iddialarına destek vermekten vazgeçen Amerikalı siyasiler sert bir dille eleştiriliyor:
“Geçmişle ilgili bir olayı oylamak Temsilciler Meclisi’nin işi değildir. Ancak Amerika’nın dış politikasını yürüten Beyaz Saray’ın tarihle dürüst şekilde yüzleşme zorunluluğu vardır. Eğer tarihin anlatımı yanlış, eksik veya politize bir şekilde özümsenirse, dış politikada da hataya düşülür. Ankara’nın soykırım tasarısıyla ilgili çabaları, Türkiye’nin Batıyla ilişkilerinin sağlam değerlere değil, çıkarcı bir yaklaşıma dayandığını göstermiştir.”
“Askeri operasyon söz konusu bile değil. Amerika’nın Kuzey Irak’ta neredeyse hiç askeri yok. Ayrıca, bir askeri operasyon, Irak ordusunun belkemiğini oluşturması düşünülen Kürtlerin de tepkisini çekecektir. Ancak Bush yönetimi başarılı bir diplomatik girişimle, işlerin daha da kötüye gitmesini önleyebilir. Türklere ve Kürtlere uygulanan baskı da olumlu sonuçlar vermeye başladı. Ancak yaşanan bu son kriz aşılsa bile çıkartılması gereken bir ders var; eğer çalılıkları temiz tutarsanız büyük yangınları önlemek daha kolaydır.”
Washington Times, artan PKK saldırıları ve Ermeni tasarısı nedeniyle Türk-Amerikan ilişkilerinin kopma noktasına geldiğini hatırlatıyor. Türkiye'’in Irak ve Afganistan savaşındaki önemini vurgulayan gazete, Bush yönetimini PKK konusunda harekete geçmeye çağırıyor:
“2003 yılında Saddam Hüseyin’in devrilmesinden bu yana Türkiye defalarca Amerika’nın Kuzey Irak’taki PKK kamplarını vurmasını veya bölgesel Kürt yönetimini harekete geçmeye zorlamasını istedi. Washington şimdiye kadar Türkiye’nin şikayetleri karşısında ya mazeretler üretti ya da ileride bir zaman harekete geçeceği vaadinde bulunmakla yetindi. Ancak artık harekete geçmenin zamanıdır. Bush yönetiminin, Kuzey Irak’taki terörist varlığın yok edilmesi için bölgesel yönetime baskı uygulaması gerektiğini sonunda anlamaya başlaması olumlu bir gelişme. Bunun başarısız olması ise hem Kürtler hem de bütün Irak halkı açısından bir felaket olur.”
Washington Post ise Türkiye’nin sınır ötesi operasyon yapmasını önlemek için diplomatik çabalar sürerken, sınır boyunca askeri operasyonların yoğunlaştığını bildiriyor. Türk uçaklarının Irak topraklarını bombaladığı yönündeki haberlerin doğrulanamadığını vurgulayan gazete, Milli Güvenlik Kurulu toplantısında ekonomik yaptırımların gündeme geldiğine dikkat çekiyor:
“Türkiye, 2003 yılındaki Amerikan işgalinin ardından barış ve refah içinde yaşayan Kuzey Irak’ın en önemli ticari ortaklarından biri. Tahminlere göre, Kuzey Irak’taki inşaat projelerinin % 90’ı Türk müteahhitler tarafından üstlenilmiş durumda. Bölgedeki ekonomik canlanmada olduğu kadar bir çok özel projede de Türk firmaları önemli bir rol oyuyor. Dün yapılan Milli Güvenlik Kurulu açıklamasında Kuzey Irak’a özel bir vurgu yapılmadı. Ancak Başbakan Erdoğan Salı günkü açıklamasında Kuzey Irak’a ekonomik yaptırım uygulanabileceğini söylemişti.”
Los Angeles Times, Türkiye’ye yönelik hakaretler içeren ve Amerika’nın Ermeni soykırım iddialarını tanımasını savunan bir makaleye yer veriyor. Garin Hovannisian imzalı makalede, Türkiye’nin önemini gerekçe göstererek soykırım iddialarına destek vermekten vazgeçen Amerikalı siyasiler sert bir dille eleştiriliyor:
“Geçmişle ilgili bir olayı oylamak Temsilciler Meclisi’nin işi değildir. Ancak Amerika’nın dış politikasını yürüten Beyaz Saray’ın tarihle dürüst şekilde yüzleşme zorunluluğu vardır. Eğer tarihin anlatımı yanlış, eksik veya politize bir şekilde özümsenirse, dış politikada da hataya düşülür. Ankara’nın soykırım tasarısıyla ilgili çabaları, Türkiye’nin Batıyla ilişkilerinin sağlam değerlere değil, çıkarcı bir yaklaşıma dayandığını göstermiştir.”