Avrupa Birliği devlet ve hükümet başkanlarını bir araya getiren zirve başladı. İki gün sürecek olan toplantıda Avrupa Birliği’nin ana gündemini de iki kelimeyle özetlemek mümkün: Ekonomi ve enerji.
Bu iki konu 25’lerin geleceği açısından kritik öneme sahip olsa da Brüksel’deki toplantıdan beklentiler pek de yüksek değil. Ekonomik alanda ABD, Japonya ve Çin’in önüne geçmeyi planlayan, bunu yaparken de 2010’da dünyanın en rekabetçi ekonomisi olmayı hedefleyen Avrupa Birliği, Brüksel’de özellikle bu amaçla hazırlanan Lizbon Stratejisi’ni bir kez daha masaya yatırıyor. Dönem Başkanı Avusturya’nın da bu hedeflere ulaşabilmek için bazı öneriler sunması bekleniyor. Ancak daha zirve başlamadan Komisyon başta olmak üzere bir çok kesimden bu önerilere eleştiriler gelmesi oldukça dikkat çekiciydi.
Zirvenin diğer önemli gündem maddesi ise enerji politikaları. Rusya’yla Ukrayna arasında yaşanan birkaç günlük kriz, bu konuyu Avrupa Birliği gündeminin en üst sıralarına taşıdı. Zirvede, bu sektörde Birlik ülkeleri ve şirketleri arasında yaşanan rekabetin yanı sıra doğalgaz konusunda Rusya’ya bağımlılık da masaya yatırılacak.
Alternatif enerji arayışlarının da toplantıda gündeme geleceği tahmin ediliyor. Gerek petrol ve doğalgaz fiyatlarında yaşanan artışlar gerekse bağımlılık Brüksel’in bu konularda acil çözüm bulmasını zorunlu kalıyor. Ancak bu çözümün bu zirveden çıkmayacağına kesin gözüyle bakılıyor.
Üzerinde anlaşma sağlanması zor bir başka konuyu ise yabancı yatırımlara yönelik ağır uygulamalar ve ekonomik ulusalcılık oluşturuyor.
Sonuçsuz kalma ihtimali yüzde yüze yakın olan bir başka gündem konusu ise Avrupa Anayasası’nın canlandırılması amacıyla oluşturulması öngörülen yeni bir strateji.
Fransa Cumhurbaşkanı Jacques Chirac ve Başbakan Dominique De Villepin’in ülkelerinde son günlerde yaşadıkları sıkıntılar, İtalya Başbakanı Silvio Berlusconi’nin seçim kampanyasında olması, İngiltere Başbakanı Tony Blair’in iç politikada yaşadığı zorluklar ve üye ülkelerin kritik konularda giderek birbirlerinden farklı düşünmeye başlamaları Brüksel Zirvesi’nde başarının ve somut sonuçlara imza atılmasının önündeki en önemli engeller olarak görülüyor.