Irak’tan kaçan Ezidiler'in sığındığı yerlerden biri de Diyarbakır. Belediyeler ve gönüllü kuruluşlar tarafından kurulan çadır kent, Ezidiler'in yeni evi oldu. Buradaki çadır kentte 4 bine yakın Ezidi yaşıyor. Kısa sürede evlerine dönmeyi hayal eden Ezidiler, Sincar ya da Kürtçe adıyla Şengal, IŞİD’den temizlenmediği için bir türlü dönemedi. Durum böyle olunca Ezidiler Türkiye’deki yaşama ayak uydurmaya karar verdi. İşe çocuklarının eğitimiyle başladılar.
Ezidi çocuklar, kampların içine kurulan okullarda eğitimlerine başladı. Öğretmen bulunamadığı için gönüllüler ders veriyor. Irak’ta Arap harfleriyle eğitim alan Ezidiler, Türkiye’de Latin Alfabesi'ni tercih etti. Yapılan araştırmalarda eğitim için en büyük eksiğin kitap ve öğretmen olduğu belirlendi. Kültürel haklar ve çocuklar için anadilinde eğitim hakkı üzerine çok sayıda çalışma yapan Anadolu Kültür’ün, merkezi Amerika’da bulunan Chrest Vakfı desteği ile bastırdığı 24 bin adet kitap Güneydoğu’daki kamplara dağıtıldı.
Öğretmen eksikliği ise gönüllüler tarafından giderildi. Çoğunluğu Ezidi olan öğretmenler, çocuklara önce Latin Alfabesini öğretmeye başladılar. Daha sonra Latin harfleriyle Kürtçe, İngilizce, matematik, sosyal bilimler ve spor dersleri verilmeye başlandı. Diyarbakır, Şırnak, Mardin, Siirt, Batman ve Şanlıurfa’daki kamplarda başlayan eğitimlerin bir kısmı tamamlandı, bir kısmına ise ara verildi.
Anadolu Kültür, proje kapsamında Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi’nin işbirliği ile Ezidi öğretmenleri Diyarbakır’da buluşturdu. “Ezidi Çocuklar için Eğitim Desteği” adıyla düzenlenen çalıştayda bir araya gelen gönüllü öğretmenler, deneyimlerini paylaşarak, ihtiyaçlarını dile getirdi.
Çalıştaya katılan Şırnak’taki kampın gönüllü öğretmeni Haci Abdullah, psikoloji eğitimi verilmesini istiyor. Abdullah, “Çocukların psikolojilerinin düzelmesi, sosyal hayata adapte olmaları için okulları açtık. Kıştan beri eğitim veriyoruz, eski kurslar bitti. Eksiklerimiz vardı. Bilgisayar, tahta gibi eksiklerimiz var. Şimdi İngilizce kursuna başladık. Okulların bütün kamplarında açılmasını istiyoruz. Irak sistemi olsaydı iyi olurdu ama yoksa da böyle devam etmek isteriz. Psikoloji eğitimi vermek istiyoruz çünkü insanların psikolojisi iyi değil. Rahatlamaya ihtiyaçları var”dedi.
Siirt’teki kampın öğretmeni Daxil Seydo ise eğitime Latin harfleriyle devam edeceklerini belirterek, “Eksiklere rağmen eğitimimiz devam etti. Öğretmenlerimiz yok sadece ben varım, yardım alarak yürütebiliriz. Kitap, bilgisayar ve kırtasiye yardımı bekliyoruz. Latince eğitim vermeyi düşünüyoruz. Arapça olsa iyi olurdu, Irak sistemiyle olmasını isterdik ama imkan yok” diye konuştu.
Proje Koordinatörü Derya Bozarslan, eğitim ihtiyacının ilk sırada olduğunu belirtti. Bozarslan “Ezidi çocuklar için neler yapılabilir üzerine ön çalışmalar yapıldı. En önemli ihtiyacın, yarım kalan eğitimlerinin devam ettirilmesi olduğunu gördük. İlk önce çocuklar için eksik eğitim materyalleri tamamlandı. 24 bin adet kitap basılıp, kampların tamamına gönderildi. Gönüllü Ezidi öğretmenleri biraya getirip deneyimlerini paylaşmalarının, çalışmalarına artı değer katacağını düşündük. Ve bu çalıştayın hazırlıklarını yaptık. Kendi eğitimlerini kendileri veriyor, her kampın kendisini kurduğu eğitim sistemi var. Bazıları Şengal’deki eğitim siteminin aynısını burada kurup devam ettirmişler, bazıları daha da ilerlemişler. Matematik, Kürtçe ve Ezidilik üzerine eğitimler veriliyor ”diye konuştu.
Ezidiler artık Arapça kullanmayacak ama öğrenmek isteyenlere destek verilecek.
