Çocuklar okuma-yazma öğrenmeden önce görsel öğelerle oynamayı öğrenir. Çocuklara kodlama öğreten bir yazılımın tasarımcısı Mitchel Resnick, bu yüzden dokunmatik ekranlı tablet bilgisayarların basit komutları sıralamayı öğrenmek için çok yararlı olduğunu söylüyor.
7 yaşındaki Talia Levitt da hayatından memnun: “Çok eğlenceli. İstediğiniz herşeyi yapabiliyorsunuz.”
Çocuklarının modern teknolojiye ne kadar zaman harcayacaklarını belirlemek, anne babaların görevi. Ancak Georgetown Üniversitesi’nden Sandra Calvert’a göre teknoloji artık her yerde: “Dijital çağda yaşıyoruz. Anne-babalar bir yandan çocuklarının bilgisayar başında çok uzun süre geçirdiğinden yakınırken diğer yandan 21. yüzyılın kariyer olanaklarını belirleyecek teknolojileri zamanında öğrenemeyip geri kalmasından korkuyor.”
Pekin’de 4-15 yaş arası genç ve çocuklar üç boyutlu yazıcı gibi birçok yüksek teknoloji ürünü aygıtı kullanarak farklı projeler üzerinde çalışıyor. Bu gençler, Amerika’da başlayıp kısa sürede birçok ülkeye yayılan ve el emeği işler üretmeyi sevenleri biraraya getiren hareketin bir parçası.
Hareketin öncülerinden Wang Shenglin, bu eğilimin genç nesle hitap ettiğini söylüyor: “Önceki nesiller sabah kalkıp işe gitmeye alışık. Genç nesil ise çok sevdikleri işin peşinden gitmeyi, pes etmemeyi seviyor. Aradaki fark bu.”
Çin’de geleneksel olarak insanlar çoğunluğun izinden yürümeyi tercih ediyor. Ancak 24 yaşındaki genç girişimci Huang Weijie, bunu değiştirmek istiyor: “Bizim neslimize ait gençlerin yenilik yapabilmeleri için çok sevdikleri işlerde çalışmaları şart. Yabancılar kadar becerikli olduğumuzu düşünüyoruz. Onların başardığını biz niye yapamayalım?”
Huang’a göre Çinlilerin, girişimciliğin başarısız olma olasılığını da beraberinde getirdiğini öğrenmesi gerekiyor. Ancak daha geniş dünya bakışı ve küresel deneyime sahip olan gençlerin yaptıkları hatalardan ders almayı öğrenme olasılıkları da daha yüksek.
