Rusya’nın desteklediği güçler Ukrayna’nın doğusunda devlet binalarını ele geçirip çatışmaları başlattığında birçok Ukraynalı krizin çok uzun sürmeyeceğini düşünüyordu. Ancak 2 yıl sonra Batı yaptırımları da, iki barış anlaşması da Rusya’nın müdahalesini sonlandırmadı. Savaş nedeniyle evinden olanlar, yakın zamanda evlerine dönebileceklerini düşünmüyor.
Viktorya Vasilevskaya için Kiev’de yeni bir gün doğuyor. Oysaki Kiev’de bir gün dahi kalmayı arzulamıyor. Vasilevskaya, 2014 yılında Rusya yanlısı ayrılıkçıların ele geçirdiği Luhansk’tan Kiev’e kaçmış.
Viktorya, “Bir sabah 4 civarında bir arkadaşım beni aradı ve ‘Viktorya, burası çok tehlikeli oldu, zırhlı araçlar geliyor’ dedi. Neden bilmiyorum ama iki haftada her şey biter diye düşünmüştüm. Her şey çözülür, iyi olur sanmıştım” diyor.
Viktorya, eşi ve çocukları, Ukrayna’da ülke içi mülteciye dönüşen 1 milyon 400 binlik nüfusun parçası.
Hayat birçok açıdan devam ediyor.
Dermatolog olan Viktorya, ülke içi mültecilere iş bulmaya çalışan bir merkezde iş bulmuş. İnsanların birbirlerine verdikleri destek ve birlik duygusunun yeni hayatını dayanılır kıldığını söylüyor.
Peki Luhansk’a dönmek mümkün mü?
Victorya, “Bana bu soruyu bir yıl önce sorsaydınız bavullarım hazır derdim. Kısa sürede hazırlanıp eve dönerdim. 6 ay önce kuşku duyardım. Ancak bugün, dönmemiz için birkaç seneye ihtiyaç olduğunu düşünüyorum” diyor.
İş bulma merkezine her gün yeni başvurular yapılıyor.
Savaş bölgesini terk eden insanlar şok ve travma yaşıyor.
Viktor ise, “Hiçbirimiz böyle bir savaşı ve kabusu hayal edemezdik. Neden bilmiyorum ama kesinlikle böyle bir kaderimiz olacağına inanmadık” diyor.
Konuştuğumuz hiç kimse eve gitme umudunu tamamen yitirmiş değil.
Victorya, “Eve gitmemizi sağlayacak ilk gelişme bölgelerin tekrar Ukrayna kontrolüne girmesi olur” diyor.
Ancak ülkenin doğusundaki savaş iki yıl sonra sona yaklaşmışa benzemiyor. Evlerini terk eden Ukraynalılar, normal yaşamlarına dönebilmeleri için yıllar geçmesi gerektiği gerçeğini yavaş yavaş kabulleniyor.
