Daniel Campos, Olimpiyat stadyumunun kuzeyindeki Curicica mahallesindeki evini elleriyle inşa etmiş. 2012’de kapısına gelen polisler Campos’tan, Olimpiyat sporcularının ulaşımı için inşa edilmesi planlanan Transolimpik Karayolu üzerinde bulunan evini terk etmesini istemiş.
Campos ve komşuları direnince, kent belediyesi kalmalarına izin vermiş ancak evlerinin önünden geçen kanalizasyonun üstünü açmış. Campos, “Mahalle sakinlerinin farelerden ve karafatmalardan korunmak için inşa etmek zorunda kaldıkları kanalizasyon örtüsünü yasak olduğu gerekçesiyle kaldırdılar. Nehri temizleyeceklerini söylediler ama hala temizlemediler” diyerek yaşadıkları durumu anlatıyor.
Belediye, kanalizasyonun üzerine tehlikeli yaya geçitleri inşa etmiş. Daniel kanalizasyon farelerini uzak tutmak için evine kedi almak zorunda kalmış.
Karayolları, tren yolları, otel ve spor tesislerini kapsayan altyapı projeleri, kente olumlu bir katkıda bulunmuş. Ancak bu kalkınma projelerinin sosyal bir maliyeti de var. Rio’da yaklaşık 20 bin kişi, Olimpiyat projeleri için evlerini boşaltmak zorunda kalmış.
Igarape Enstitüsü’nün Araştırma Direktörü olan Robert Muggah, “Bir gecede evlerini terk etmeleri istendi. Direnenlere karşı güç kullanıldı, insanlar zorla evlerinden çıkartıldılar. İnsanlar Olimpiyatların bıraktığı bu korkunç mirasın etkilerini uzun yıllar hissedecekler” diye konuştu.
74 yaşındaki Enida Sousa, belediyenin evini yıkmak ve kendisini sığınma evine yerleştirmek istediğini söylüyor. Tozdan dolayı zatürre olduğunu söyleyen Sousa’nın evi inşaat çalışmalarından zarar görmüş. Belediye yetkilileri Sousa’ya evinde kalabileceğini söylese de evindeki zararı karşılamayı reddediyor.
