OKLAHOMA CITY —
Bölge halkı şimdi yeniden hayatlarını normale döndürme çabasında. Todd Mauldin, hortum sırasında evini ve kamyonetini kaybetti: “Bugüne kadar üç kez teğet geçmişti. Bu üçüncüsüydü ve beni de vurdu.”
Herkesi Oklahomalılar’a hayran bırakan cesur yaklaşımları.
Moore banliyösündeki altüst olmuş bu mahallenin sakinlerinin çoğu burada kalmayı ve evlerini yeniden inşa etmeyi planlıyor.
Bu, Oklahoma’nın karşılaştığı ilk trajedi değil. Eyalet, diğerlerine kıyasla çok daha fazla felakete maruz kaldı. Ve bunların hepsi doğal felaket değildi.
19 Nisan 1995’te Oklahoma City şehrindeki Murrah Federal binasının önünde patlayan bomba 168 kişinin yaşamını aldı.
Zanlı Timothy McVeigh bu suçtan dolayı idam edildi.
Oklahomalılar kurbanlara yardım etmek için biraraya geldi ve daha sonra bir zamanlar binanın olduğu noktaya ölenler adına anıt dikildi.
Rehber Sue Graig anıtın ne anlama geldiğini şöyle açıklıyor: “Burada 168 sandalye var. Her kurban için bir sandalye. Alt kısmında da isimleri yazılı.”
Bombalı saldırı sonrasında halkın gösterdiği dirayet “Oklahoma Standartı” olarak anılmaya başlandı. Başkan Obama da hortum sonrasında bölgeye yaptığı ziyarette bu konuyu vurguladı.
Obama: “Bu bölge felaketlerden fazlasıyla payını aldı. Ama buranın halkı bu gibi afetlerden her zaman daha güçlü çıktı. Bu yüzden de Oklahoma Standartı’ndan gurur duyarlar.”
Oklahoma Standartı hortum felaketi sonrasında da sergilendi. Gönüllülere gıda su ve yardım malzemelerei adeta yağdırıldı. Rahip Joey Dean’e göre bu tipik bir Oklahoma davranışı.
Joey Dean: “Ne zaman bir afet yaşansa, hemen kollarımızı sıvar yardıma koşarız. Evde oturup kendi rahatımızı düşünmektense komşumuzun yardımına koşmayı tercih ederiz.”
Ve o yardım Brooklyn Pearce ve ailesi gibi mağdurlar tarafından memnuniyetle karşılanıyor.
Brooklyn Pearce: “Oklahoma yaşamak için harika bir yer. İnsanlar yardım için çok çabuk biraraya geliyor ve bu yardım işinde epey başarılılar.”
Eyalet yetkilileri bu durumdan memnun. Her felaketten de bir sonrakiyle daha iyi başa çıkmak için ders çıkardıklarını vurguluyorlar.
İnsanlar er ya da geç toparlanarak hayatlarına kaldıkları yerden devam edecekler ancak tıpkı bu bombalama anıtının ortaya koyduğu gibi, kaybettikleri için kalplerinde bir yer ayıracaklar.
Herkesi Oklahomalılar’a hayran bırakan cesur yaklaşımları.
Moore banliyösündeki altüst olmuş bu mahallenin sakinlerinin çoğu burada kalmayı ve evlerini yeniden inşa etmeyi planlıyor.
Bu, Oklahoma’nın karşılaştığı ilk trajedi değil. Eyalet, diğerlerine kıyasla çok daha fazla felakete maruz kaldı. Ve bunların hepsi doğal felaket değildi.
19 Nisan 1995’te Oklahoma City şehrindeki Murrah Federal binasının önünde patlayan bomba 168 kişinin yaşamını aldı.
Zanlı Timothy McVeigh bu suçtan dolayı idam edildi.
Oklahomalılar kurbanlara yardım etmek için biraraya geldi ve daha sonra bir zamanlar binanın olduğu noktaya ölenler adına anıt dikildi.
Rehber Sue Graig anıtın ne anlama geldiğini şöyle açıklıyor: “Burada 168 sandalye var. Her kurban için bir sandalye. Alt kısmında da isimleri yazılı.”
Bombalı saldırı sonrasında halkın gösterdiği dirayet “Oklahoma Standartı” olarak anılmaya başlandı. Başkan Obama da hortum sonrasında bölgeye yaptığı ziyarette bu konuyu vurguladı.
Obama: “Bu bölge felaketlerden fazlasıyla payını aldı. Ama buranın halkı bu gibi afetlerden her zaman daha güçlü çıktı. Bu yüzden de Oklahoma Standartı’ndan gurur duyarlar.”
Oklahoma Standartı hortum felaketi sonrasında da sergilendi. Gönüllülere gıda su ve yardım malzemelerei adeta yağdırıldı. Rahip Joey Dean’e göre bu tipik bir Oklahoma davranışı.
Joey Dean: “Ne zaman bir afet yaşansa, hemen kollarımızı sıvar yardıma koşarız. Evde oturup kendi rahatımızı düşünmektense komşumuzun yardımına koşmayı tercih ederiz.”
Ve o yardım Brooklyn Pearce ve ailesi gibi mağdurlar tarafından memnuniyetle karşılanıyor.
Brooklyn Pearce: “Oklahoma yaşamak için harika bir yer. İnsanlar yardım için çok çabuk biraraya geliyor ve bu yardım işinde epey başarılılar.”
Eyalet yetkilileri bu durumdan memnun. Her felaketten de bir sonrakiyle daha iyi başa çıkmak için ders çıkardıklarını vurguluyorlar.
İnsanlar er ya da geç toparlanarak hayatlarına kaldıkları yerden devam edecekler ancak tıpkı bu bombalama anıtının ortaya koyduğu gibi, kaybettikleri için kalplerinde bir yer ayıracaklar.
