2008 yılında bankaların batmasından sonra, İzlanda AB üyeliğine başvurdu. Şimdi, İzlanda ekonomisi toparlanmış durumda; Avrupa krizde ve İzlandaların üyelik konusunda fikirleri değişiyor.
İzlandalılar dört yıl önce öfkeliydi. Banka amblemleri sokaklarda ateşe verilmişti. İnsanlar, evlerini, birikimlerini kaybetmekten korkuyordu. Kendini tecrit edilmiş hisseden İzlanda, Avrupa Birliği üyeliğine başvurdu.
Dört yıl sonra, İzlanda’nın durumu iyi. Avrupa Birliği ise daha karanlık; cazibesini kaybeden bir yer olarak öne çıkıyor. Birliğe katılmak resmi politika olsa da İzlanda vatandaşları artık istekli değil.
Bu kadın, “Para birimimizden vazgeçmek istemiyorum çünkü, küçük bir ülkeyiz ve bağlılık duyuyoruz,” diyor.
Bir diğer kadın ise, “İzlanda Kronası’nı istiyorum. Aptal Euro’yu değil,” şeklinde konuşuyor.
Bu adam ise, “Euro bizim için faydalı olur. Şu an kurumuz çok iyi durumda değil,” diyor.
İzlanda ekonomisi büyüme gösteriyor. Turizm canlanmış durumda.
İzlanda Kronası dört yıl öncesine göre değerini yarı yarıya kaybetti. Dolayısıyla turistler için çok hesaplı bir tatil imkanı sunuyor…
Balıkçılık da iyi durumda. Balık stokları arttı; kur sayesinde balıkçılar daha avantajlı durumda. Avrupa Birliği üyeliğine karşı çıkanlar İzlanda’da balıkçılığın zarar göreceği uyarısında bulunuyor.
Hallur Hallson, “Balıkçılık İzlanda toplumunun en önemli unsurlarından; en önemli endüstri bu… Avrupa Birliği’ndeyse balıkçılık gayri safi milli hasılanın yüzde 1’i, ila 3’ü kadar…” diyor.
2008 yılında İzlanda bankaların temerrüde düşmesine izin verdi.
Ve devlet, bu şekilde emeklilik hesaplarını; işsizlik sigortasını ve kredi desteğini arttırabildi.
Londra’da yaşayan İzlandalı işletmeci Sveinn Valfells, İzlanda’nın politikalarından diğer Avrupa ülkelerinin de ders çıkarabileceğini söylüyor: “Çıkarılacak ders şu: bankaların batmasına kontrollü bir şekilde izin verilmeli. Kamu kaynakları, eğitim ve sağlık gibi temel hizmetlerin korunmasına ayrılmalı.”
Şimdi İzlandalıların önemli bölümü Avrupa Birliği ve Euro bölgesine kaygıyla bakıyor.
İzlandalılar, Yunanistan gibi yüksek borcu olan, işsizliği yüksek olan ülkeleri durgunluktan kurtulamayan ülkeler görüyorlar.
Avrupa Birliği üyeliğini destekleyen işadamı Benedikt Johannesson, bütün bu gelişmelerin AB hedefine zarar verdiğini söylüyor: "Bizi neden Yunanistan’la kıyaslıyorlar? Neden Danimarka, Hollanda, İsveç, Finlandiya veya Almanya’yla kıyaslamıyorlar? Bu ülkeler bize daha yakın."
Avrupa Birliği’nden uzaklaşan tek ülke İzlanda değil. 25 yıldır üye olmayı bekleyen Türkiye’de de Avrupa Birliği hevesi azalmış durumda. Sırbistan, Makedonya, Karadağ’ın önünde de engeller var. Hırvatistan ise önümüzdeki yıl üye olacak.
İzlandalılar dört yıl önce öfkeliydi. Banka amblemleri sokaklarda ateşe verilmişti. İnsanlar, evlerini, birikimlerini kaybetmekten korkuyordu. Kendini tecrit edilmiş hisseden İzlanda, Avrupa Birliği üyeliğine başvurdu.
Dört yıl sonra, İzlanda’nın durumu iyi. Avrupa Birliği ise daha karanlık; cazibesini kaybeden bir yer olarak öne çıkıyor. Birliğe katılmak resmi politika olsa da İzlanda vatandaşları artık istekli değil.
Bu kadın, “Para birimimizden vazgeçmek istemiyorum çünkü, küçük bir ülkeyiz ve bağlılık duyuyoruz,” diyor.
Bir diğer kadın ise, “İzlanda Kronası’nı istiyorum. Aptal Euro’yu değil,” şeklinde konuşuyor.
Bu adam ise, “Euro bizim için faydalı olur. Şu an kurumuz çok iyi durumda değil,” diyor.
İzlanda ekonomisi büyüme gösteriyor. Turizm canlanmış durumda.
İzlanda Kronası dört yıl öncesine göre değerini yarı yarıya kaybetti. Dolayısıyla turistler için çok hesaplı bir tatil imkanı sunuyor…
Balıkçılık da iyi durumda. Balık stokları arttı; kur sayesinde balıkçılar daha avantajlı durumda. Avrupa Birliği üyeliğine karşı çıkanlar İzlanda’da balıkçılığın zarar göreceği uyarısında bulunuyor.
Hallur Hallson, “Balıkçılık İzlanda toplumunun en önemli unsurlarından; en önemli endüstri bu… Avrupa Birliği’ndeyse balıkçılık gayri safi milli hasılanın yüzde 1’i, ila 3’ü kadar…” diyor.
2008 yılında İzlanda bankaların temerrüde düşmesine izin verdi.
Ve devlet, bu şekilde emeklilik hesaplarını; işsizlik sigortasını ve kredi desteğini arttırabildi.
Londra’da yaşayan İzlandalı işletmeci Sveinn Valfells, İzlanda’nın politikalarından diğer Avrupa ülkelerinin de ders çıkarabileceğini söylüyor: “Çıkarılacak ders şu: bankaların batmasına kontrollü bir şekilde izin verilmeli. Kamu kaynakları, eğitim ve sağlık gibi temel hizmetlerin korunmasına ayrılmalı.”
Şimdi İzlandalıların önemli bölümü Avrupa Birliği ve Euro bölgesine kaygıyla bakıyor.
İzlandalılar, Yunanistan gibi yüksek borcu olan, işsizliği yüksek olan ülkeleri durgunluktan kurtulamayan ülkeler görüyorlar.
Avrupa Birliği üyeliğini destekleyen işadamı Benedikt Johannesson, bütün bu gelişmelerin AB hedefine zarar verdiğini söylüyor: "Bizi neden Yunanistan’la kıyaslıyorlar? Neden Danimarka, Hollanda, İsveç, Finlandiya veya Almanya’yla kıyaslamıyorlar? Bu ülkeler bize daha yakın."
Avrupa Birliği’nden uzaklaşan tek ülke İzlanda değil. 25 yıldır üye olmayı bekleyen Türkiye’de de Avrupa Birliği hevesi azalmış durumda. Sırbistan, Makedonya, Karadağ’ın önünde de engeller var. Hırvatistan ise önümüzdeki yıl üye olacak.
