Yunanistan’da ekonomik durgunluk beşinci yılına yaklaşırken yiyecek bulamayanların sayısı artıyor. Atina’da eskiden aşevlerinde sadece yasadışı göçmenler ve evsizler için bedava yiyecek dağıtılırdı. Şimdi ise artan sayıda Yunan vatandaşının kuyruğa girdiği görülüyor.
Aşevlerinde yüzden fazla çoçuk için tencereler dolusu makarna pişiriliyor. Giderek artan sayıda Atinalı bu aşevlerine geliyor.
Birçok kişi burada olduklarının yakınları tarafından bilinmesini istemiyor. Ancak iki Yunan vatandaşı, Christos ve Maria yemekten sonra Amerika’nın Sesi’ne konuşmayı Kabul ediyor. Christos birkaç yıl öncesine kadar iyi bir hayatı olduğunu söylüyor. Önce anne ve babasını kaybetmiş, ardından kötü bir otomobil kazası geçirmiş, ardından işini kaybetmiş.
Christos, “48 yaşındayım. Hayatımının 44, belki de 43 yılını hatırlıyorum. Bu benim Yunanistan’da şimdiye kadar gördüğüm en zor dönem” diyor.
Arkadaşı Maria, bir giyim mağazası işlettiğini ama kriz çıkınca işini kaybettiğini söylüyor: “İşimden sonra evimi de kaybettim çünkü her ay 450 euro kira ödemek zorundaydım. 20 gündür evsizim. Her sabah 12’de öğleden sonra da saat 5’te yemek için buraya geliyorum.”
Bu tür tesislerin verdiği hizmet yeterli değil. Yüzlerce kişi Atina’nın merkezindeki parkta bedava sebze için kuyruğa girdi. Giritli çiftçilerin bağışladığı 27 ton patlıcan, biber, tomates ve diğer sebzeler belediyenin yardımıyla halka dağıtıldı.
Yardıma ihtiyaç duyan Yunan vatandaşları çoğalıyor. İşsizlikle birlikte vergiler de yükselirken karın doyurmak birçok kişi için daha da zorlaşıyor.
Aşevlerinde yüzden fazla çoçuk için tencereler dolusu makarna pişiriliyor. Giderek artan sayıda Atinalı bu aşevlerine geliyor.
Birçok kişi burada olduklarının yakınları tarafından bilinmesini istemiyor. Ancak iki Yunan vatandaşı, Christos ve Maria yemekten sonra Amerika’nın Sesi’ne konuşmayı Kabul ediyor. Christos birkaç yıl öncesine kadar iyi bir hayatı olduğunu söylüyor. Önce anne ve babasını kaybetmiş, ardından kötü bir otomobil kazası geçirmiş, ardından işini kaybetmiş.
Christos, “48 yaşındayım. Hayatımının 44, belki de 43 yılını hatırlıyorum. Bu benim Yunanistan’da şimdiye kadar gördüğüm en zor dönem” diyor.
Arkadaşı Maria, bir giyim mağazası işlettiğini ama kriz çıkınca işini kaybettiğini söylüyor: “İşimden sonra evimi de kaybettim çünkü her ay 450 euro kira ödemek zorundaydım. 20 gündür evsizim. Her sabah 12’de öğleden sonra da saat 5’te yemek için buraya geliyorum.”
Bu tür tesislerin verdiği hizmet yeterli değil. Yüzlerce kişi Atina’nın merkezindeki parkta bedava sebze için kuyruğa girdi. Giritli çiftçilerin bağışladığı 27 ton patlıcan, biber, tomates ve diğer sebzeler belediyenin yardımıyla halka dağıtıldı.
Yardıma ihtiyaç duyan Yunan vatandaşları çoğalıyor. İşsizlikle birlikte vergiler de yükselirken karın doyurmak birçok kişi için daha da zorlaşıyor.
