SAN FRANCISCO —
Eski Microsoft yöneticilerinden John Wood cehaletle mücadelede aktif rol oynamaya karar vermiş. Wood, “Okuma Odası” adını verdiği kampanya kapsamında dünyanın en yoksul bölgelerinde toplam 1,650 okul ve 15,000 kütüphane açmış.
Wood, kampanyanın hedefinin gelişmekte olan ülkelerde toplam 10 milyon çocuğa ulaşmak olduğunu söylüyor.
John Wood 1998 yılında Nepal’de geçirdiği üç haftalık bir tatil sırasında cehalet sorununa yakından tanık olmuş. O sıralarda Microsoft’ta yönetici olan Wood, Nepal’in dağlık bölgesinde bir okula davet edilmiş. Okulda gördükleri Wood’un hayatında yeni bir sayfa açmış.
450 öğrencisi olan okulun kütüphanesinin tamamen boş olduğunu gören Wood, okula kitap yardımı yapma sözü vermiş.
Wood bir yıl sonra aynı okula 3,000 kitapla geri dönmüş ve bu, cehalete karşı başlattığı mücadelenin başlangıcı olmuş.
John Wood Microsoft’tan emekli olduktan sonra maddi imkanlarını kullanarak “Okuma Odası” isimli sivil toplum örgütünü kurmuş.
Dünyadaki değişimin eğitimli çocuklarla gerçekleşebileceği inancından yola çıkan “Okuma Odası” bugün Asya ve Afrika’da toplam 10 ülkede faaliyet gösteriyor.
Erin Ganju, Okuma Odası’nın kurucu ortağı ve icra kurulu başkanı. Ganju, öncelikli hedeflerinin küresel okuma-yazarlık oranını arttırmak olmakla birlikte cinsiyet eşitliğinin sağlanmasına da çok önemli verdiklerini ve bu nedenle Okuma Odası’nın kız çocukları için uzun dönemli bir eğitim programı başlattığını söylüyor.
Temel hedefi kız çocuklarının okula devam etmesini sağlamak olan programda öğrencilere liderlik, sorun çözme, hedef koyma gibi hayat boyu yararlanacakları beceriler kazandıran okul sonrası kurslar da veriliyor.
Wood’a göre, kampanyanın başarılı olmasındaki en önemli etken yerel destek. Okuma Odası okullar ve kütüphaneler kurulması için maddi imkanlar sunarken, yerel yönetimler de arazi sağlıyor. Ayrıca bölgedeki veliler okulların inşasına gönüllü katkıda bulunuyor ve ülkenin eğitim bakanlığı da öğretmenlerle kütüphane çalışanlarının maaşlarını ödüyor.
Okuma Odası bölge diline ve kültürüne uygun renkli çocuk kitapları basılması için yerel matbaalar da kuruyor. Kitaplar yerel yazarlar tarafından hazırlanıyor.
John Wood, 2013 sonunda Okuma Odası’nın yirmiden fazla dilde toplam 1,000 kitap yayınlamış olacağını söylüyor. Okuma Odası’nın dünyanın en büyük çocuk kitapları yayıncısı olduğunu vurgulayan Wood, bu sayede Vietnam, Sri Lanka, Hindistan, Nepal ve Güney Afrika’daki çocukların da ana dillerinde kitap okuma imkanı bulduğunu anlatıyor.
Agnes, Okuma Odası’nın Zambiya’da görevli öğretmenlerinden biri. Kütüphaneyi de işleten Agnes, işini çok sevdiğini söylüyor:
“Yaptığım işle gurur duyuyorum çünkü Okuma Odası sayesinde çalıştığım okulda okur-yazarlık düzeyinin yükseldiğini gördüm. Her öğrencinin kütüphaneden yararlanmasını sağlamak için elimden geleni yapıyorum.”
John Wood, Okuma Odası’nın önündeki en büyük zorluğun giderek artan talep olduğunu söylüyor. Yüzlerce bölgeden okuma-yazma programları için başvuru yapıldığını, ancak şimdilik bu taleplere olumsuz yanıt verdiklerini vurgulayan Wood, bu yüzden üzgün:
“Okuma Odası’na gelen taleplere ‘hayır’ veya ‘şimdilik olmaz’ gibi cevaplar vermesek iyi olurdu. Okur-yazarlığı destekleyecek, kız çocuklarını eğitimle güçlendirecek ve her çocuğa okul kapısı açacak bütün başvurulara ‘evet’ demek isterdik. Bu hedefe doğru yürümekten vazgeçmeyeceğim.”
Okuma Odası, Wood’un 10 milyon çocuğa ulaşma hedefine planlanandan beş yıl önce, yani 2015’te ulaşarak başarısını kanıtlama yolunda ilerliyor.
Wood, kampanyanın hedefinin gelişmekte olan ülkelerde toplam 10 milyon çocuğa ulaşmak olduğunu söylüyor.
John Wood 1998 yılında Nepal’de geçirdiği üç haftalık bir tatil sırasında cehalet sorununa yakından tanık olmuş. O sıralarda Microsoft’ta yönetici olan Wood, Nepal’in dağlık bölgesinde bir okula davet edilmiş. Okulda gördükleri Wood’un hayatında yeni bir sayfa açmış.
450 öğrencisi olan okulun kütüphanesinin tamamen boş olduğunu gören Wood, okula kitap yardımı yapma sözü vermiş.
Wood bir yıl sonra aynı okula 3,000 kitapla geri dönmüş ve bu, cehalete karşı başlattığı mücadelenin başlangıcı olmuş.
John Wood Microsoft’tan emekli olduktan sonra maddi imkanlarını kullanarak “Okuma Odası” isimli sivil toplum örgütünü kurmuş.
Dünyadaki değişimin eğitimli çocuklarla gerçekleşebileceği inancından yola çıkan “Okuma Odası” bugün Asya ve Afrika’da toplam 10 ülkede faaliyet gösteriyor.
Erin Ganju, Okuma Odası’nın kurucu ortağı ve icra kurulu başkanı. Ganju, öncelikli hedeflerinin küresel okuma-yazarlık oranını arttırmak olmakla birlikte cinsiyet eşitliğinin sağlanmasına da çok önemli verdiklerini ve bu nedenle Okuma Odası’nın kız çocukları için uzun dönemli bir eğitim programı başlattığını söylüyor.
Temel hedefi kız çocuklarının okula devam etmesini sağlamak olan programda öğrencilere liderlik, sorun çözme, hedef koyma gibi hayat boyu yararlanacakları beceriler kazandıran okul sonrası kurslar da veriliyor.
Wood’a göre, kampanyanın başarılı olmasındaki en önemli etken yerel destek. Okuma Odası okullar ve kütüphaneler kurulması için maddi imkanlar sunarken, yerel yönetimler de arazi sağlıyor. Ayrıca bölgedeki veliler okulların inşasına gönüllü katkıda bulunuyor ve ülkenin eğitim bakanlığı da öğretmenlerle kütüphane çalışanlarının maaşlarını ödüyor.
Okuma Odası bölge diline ve kültürüne uygun renkli çocuk kitapları basılması için yerel matbaalar da kuruyor. Kitaplar yerel yazarlar tarafından hazırlanıyor.
John Wood, 2013 sonunda Okuma Odası’nın yirmiden fazla dilde toplam 1,000 kitap yayınlamış olacağını söylüyor. Okuma Odası’nın dünyanın en büyük çocuk kitapları yayıncısı olduğunu vurgulayan Wood, bu sayede Vietnam, Sri Lanka, Hindistan, Nepal ve Güney Afrika’daki çocukların da ana dillerinde kitap okuma imkanı bulduğunu anlatıyor.
Agnes, Okuma Odası’nın Zambiya’da görevli öğretmenlerinden biri. Kütüphaneyi de işleten Agnes, işini çok sevdiğini söylüyor:
“Yaptığım işle gurur duyuyorum çünkü Okuma Odası sayesinde çalıştığım okulda okur-yazarlık düzeyinin yükseldiğini gördüm. Her öğrencinin kütüphaneden yararlanmasını sağlamak için elimden geleni yapıyorum.”
John Wood, Okuma Odası’nın önündeki en büyük zorluğun giderek artan talep olduğunu söylüyor. Yüzlerce bölgeden okuma-yazma programları için başvuru yapıldığını, ancak şimdilik bu taleplere olumsuz yanıt verdiklerini vurgulayan Wood, bu yüzden üzgün:
“Okuma Odası’na gelen taleplere ‘hayır’ veya ‘şimdilik olmaz’ gibi cevaplar vermesek iyi olurdu. Okur-yazarlığı destekleyecek, kız çocuklarını eğitimle güçlendirecek ve her çocuğa okul kapısı açacak bütün başvurulara ‘evet’ demek isterdik. Bu hedefe doğru yürümekten vazgeçmeyeceğim.”
Okuma Odası, Wood’un 10 milyon çocuğa ulaşma hedefine planlanandan beş yıl önce, yani 2015’te ulaşarak başarısını kanıtlama yolunda ilerliyor.
