New York Times İngiltere’nin Guantanamo’da işkence gören İngiliz vatandaşlarına milyonlarca dolar tazminat ödeyeceğini belirtiyor. Gazete, Amerika’nın ise Guantanamo’yu hala kapatmadığına dikkati çekiyor:
“Amerika, yasadışı biçimde tutuklanan ve kötü muamele görenlere tazminat ödemediği gibi, insan hakları ihlallerinin sorumlularından hesap sormak için de hiçbir şey yapmadı. Obama yönetiminin bu konudaki en büyük hukuki başarısı, kaçırıldıklarını ve işkenceye uğradıklarını söyleyen kurbanların inandırıcı iddialara dayanarak Bush dönemindeki yetkililer hakkında açmak istedikleri davaları, gizlilik gerekçesiyle örtbas etmek oldu. İngiltere, terör zanlılarına yönelik kötü muamelede göreceli olarak küçük bir rol oynamasına rağmen sorumluluğunu kabul ediyor. Buna karşılık Bush, 11 Eylül saldırılarının mimarı olmakla suçlanan Halit Şeyh Muhammed’in defalarca boğulma hissi veren ‘waterboarding’ yöntemiyle sorgulanması için bizzat izin verdiğini yazıyor. En azından Bush döneminin yasadışı tutuklama politikasına sahip çıkan birisi var.”
Washington Post Amerika’nın İsrail-Filistin görüşmelerini canlandırmak için sunduğu önerilerin sadece günü kurtarmayı amaçladığını savunuyor. Gazete, kalıcı bir barış için daha kapsamlı bir strateji gerektiğini yazıyor:
“Amerikalı temsilciler İsrail ve Filistinli liderlerle uzun süre özel görüşmeler yaptılar. Belki de yönetimin Batı Şeria’da yeni yerleşim inşaatlarının 90 gün süreyle durdurulmasını içeren planı bu görüşmelere dayanıyordur. Belki de bu görüşmelerde hızlı bir ilerleme sağlanacağı sonucuna varılmış olabilir. Umarız 90 günlük planın açıklaması budur. Ancak Netanyahu hükümetinin de Filistin yönetiminin de bu planı kabul etmesi zor görünüyor. Üstelik Washington’un da 91. güne ilişkin bir planı bulunmuyor. Ortadoğu’da barışı sağlamak için metanet gerektiği doğru. Ancak bir hamle sonrasından daha ötesini de görmek gerekiyor.”
Los Angeles Times havaalanlarında vücudu çıplak gösteren tarayıcılar kullanılmasını destekliyor. Gazete, bu uygulamanın güvenlik için gerekli olduğunu öne sürüyor:
“Çıplak bir fotoğraf mı çektirmek istersiniz yoksa federal bir görevli tarafından elle tacize uğramayı mı tercih edersiniz? Seyahat Güvenliği İdaresi’nin havaalanlarına vücudun tamamını çıplak gösteren tarayıcılar yerleştirmeye başlamasından ve bazılarının cinsel tacize benzettiği arama tekniklerini uygulamaya koymasından sonra, uçak yolcularının birçoğu bu soruyu kendilerine soruyorlar. Bu yeni yöntemler bizim de hoşumuza gitmiyor. Ancak intihar eylemcilerinin iç çamaşırlarına kimyasal patlayıcılar yerleştirerek uçaklara bindiği bir dönemde, bu yöntemler bir gerekliliktir. Eğer böylesine küçük bir rahatsızlığa katlanmayı göze alamayacaksanız, belki de uçak kullanmamanız daha doğru olur.”
Christian Science Monitor Burma’da askeri yönetimin Aung San Suu Kyi’yi serbest bırakma kararını Çin’e yönelik bir mesaj olarak yorumluyor. Gazete, Amerika’nın bu mesajı doğru okuması gerektiğini vurguluyor:
“İktidardaki cunta, Amerika’yla ve Batı’yla yeni bir ilişki kurmak istediği mesajını vermek istiyor olabilir. Burma, özellikle Çin’in giderek artan etkisinden kurtulmak istiyor olabilir. Eğer durum buysa, Obama’nın önünde zor seçenekler bulunuyor demektir. 1962 yılından bu yana askeri rejim tarafından yönetilen 53 milyon nüfuslu Burma, bir anda Amerika ile Çin’in Asya’daki egemenlik mücadelesinin son stratejik savaş alanı oldu. Eğer cunta gerçekten Çin’in yörüngesinden uzaklaşmak istiyorsa, demokrasi karşılığında yaptırımların kaldırılmasına da açık olabilir. Asya’daki demokrasi kulübüne katılmak, Çin’in pençesinde yaşamaktan daha iyidir.”