Christian Science Monitor’de Türkiye’nin eksen değiştirdiği iddiasını ele alan bir haber dikkat çekiyor. Yigal Schleifer imzalı haberde, Türkiye’nin kendisinin bir eksen olmak istediği belirtiliyor;
“Hükümet, Türkiye’nin çok uzun bir süre boyunca, ağırlığına kıyasla çok küçük bir etkinliğe sahip olduğunu ve önemli fırsatlar kaçırdığını düşünüyor. Dünyanın en büyük 16. ekonomisine sahip olan Türkiye, ekonomik büyümenin devam etmesi için siyasi ve ticari ilişkilerini küresel düzeyde etkin bir şekilde artırması gerektiğine inanıyor. Türk liderler, Osmanlı İmparatorluğu’nun mirasçısı olarak Türkiye’nin bölgesel ve hatta küresel konularda daha fazla söz sahibi olması gerektiğine inanıyor, Türkiye’nin İslam dünyasında liderlik rolü üstlenmesi gerektiğini düşünüyor. Türkiye, Batı’ya veya Doğu’ya bağlanmaktan çok, kendisi bir güç merkezi olmayı istiyor.”
Washington Post Afganistan’da askeri ve siyasi hedeflerdeki belirsizliğin başarı ihtimalini düşürdüğünü yazıyor. Gazete, Amerikalı yetkililerin kendi aralarındaki görüş ayrılıklarının Afgan hükümetini de farklı arayışlara yönelttiğini vurguluyor.;
“Karzai’nin eski istihbarat bakanı, New York Times’a verdiği röportajda, Afganistan devlet başkanının Amerika’nın başarılı olacağına inanmadığını belirterek, Pakistan ve Taleban’la bir anlaşmaya varmayı amaçladığını söyledi. Bu açıklama, doğru ya da yanlış olabilir. Kesin olan tek şey, Amerika’nın izlediği politikadaki belirsizliğin Afganistan’daki çalışmalara zarar verdiğidir. Bu durumu düzeltebilecek tek insan da başkan Obama’dır. Obama, Amerika’nın Afganistan’da barışı ve istikrarı sağlayıncaya kadar kalacağını açıklamalıdır.”
New York Times BP’nin petrol sızıntısı için 20 milyar dolarlık bir fon oluşturmasını yetersiz ama olumlu bir başlangıç olarak değerlendiriyor. Gazete, BP’nin zararın tümünü karşılaması için baskının sürmesini istiyor;
“BP’ye güvenmemek için elimizde yeterince neden var. Fakat, 20 milyar dolarlık bu fon, petrol sızıntısı mağdurlarını ve bütün Amerikalıları BP’nin sorumluluklarından kaçamayacağı konusunda ikna etmelidir. Ancak Beyaz Saray’ın da BP’ye yoğun bir baskı uygulamayı sürdürmesi gerekiyor. Varılan anlaşma gereğince, BP’nin kendi nakit akışını düzenleyebilmesi ve yatırımcıları korkutmaması için, 20 milyar doları vermesi yıllar sürecek. BP, oluşturulan bu takvime uymalıdır. Ayrıca sızıntının temizlenmesi, meydana gelen zararın tazmin edilmesi ve yasal cezaların ödenmesi için de milyarlarca dolar daha ödemeye de hazırlanmalıdır.”
Boston Globe Senato’nun ve Temsilciler Meclisi’nin ayrı ayrı hazırladığı mali reform tasarılarını yetersiz buluyor. Gazete, iki ayrı tasarı teke indirilirken daha sert önlemler alınması gerektiğini savunuyor;
“Piyasalarda yeterince şeffaflık olmaması, bankaların aşırı riskler alması ve konut kredilerindeki aşırı şişkinliğin gerçek dünyadaki tüketicilere etkisine kayıtsız kalınması gibi nedenlerle mali sistem iki yıl önce çökme noktasına geldi. Ancak daha sonra Wall Street’in ve diğer özel çıkarların yürüttüğü lobi faaliyetleri nedeniyle, acilen önlem alınması gerektiği düşüncesi giderek etkisini yitirdi. Ancak Amerikan halkının içtiği suyu, yediği eti, çocuklarının oyuncaklarını güvenilir kılmayı amaçlayan birçok düzenleme varken, halkın parasını korumak için de mümkün olan en sert önlemler alınmalıdır.”