Amerika’nın üçüncü başkanı ve 4 Temmuz 1776’da açıklanan Bağımsızlık Bildirgesi’nin yazarı Thomas Jefferson 1809 yılında Beyaz Saray’dan ayrıldıktan sonra Virginia eyaletindeki Monticello malikanesine yerleşti. Jefferson burada yaşamını yitirdiği 1826 yılına kadar bahçıvanlık yaptı. Monticello’yu ziyaret eden Amerika’nın Sesi Televizyonu, Jefferson’un bahçecilikteki marifetlerini araştırdı.
Thomas Jefferson’un Monticello’daki malikanesini ziyaret edenler eski başkanın bahçecilik tutkunu olduğunu öğrenince şaşırıyor.
Bu iki bin hektarlık çiftliği gençliğinde miras yoluyla devralan Jefferson yaşadığı evi ve çiçek bahçelerini tasarlayıp meyve bahçeleri ve bağlar kurmuş. Monticello’deki bahçelerden sorumlu Peter Hatch 300 metre uzunluğundaki bostanda günlük denetimlerini yapıyor. Hatch, “Burası Thomas Jefferson için bir laboratuar…Dünyanın dört bir yanından gelen yeni ve bilinmedik bitkilerle süslü bir yer. Jefferson burada 330 değişik sebze ve 170 meyve türünü gözlemledi,”diyor.
Tüm dünyadan tohumlar toplayan Thomas Jefferson bu tohumların gelişimini 1766-1824 yılları arasında tuttuğu Bahçe Kitabı adlı günlüğüne kaydetti. Hatch, “Jefferson Amerika kıtasının tropik bölgelerinden, Afrika’dan gelen tohum ve bitkileri yetiştirerek çeşitliliği artırdı. İnsan, Jefferson, Monticello’da tüm bu bitkileri bir araya getirip yetiştirmeye başlamadan önce acaba başka birisi tek bir yerde bu kadar çok çeşit bitki yetiştirmiş midir diye merak ediyor,”diye konuşuyor.
Peter Hatch, görevinin, Jefferson’un Monticello’da ardında bıraktığı mirasa sadık kalmak ve bu 19‘uncu yüzyıl bahçesinin orijinal koleksiyonunu geliştirmek olduğunu söylüyor. Hatch, ”En çok ilgilendiğim konulardan biri Jefferson’un ekip diktiği sebzeleri, yani sebzelerin eski türlerini bulmak ve bunları Jefferson’un dünya görüşünü ve bahçeciliğe olan ilgisini yansıtacak şekilde yetiştirmek,” diyor. Peter Hatch, Jefferson’un günümüz bahçıvanlarına tavsiyesinin deneysel çalışma yapmak olacağını söylüyor. Monticello’daki hediyelik eşya mağazasında satılan tohumlar amatör bahçıvanların deneysel çalışmalarına ön ayak olabilir.
