Her yıl Eylül’ün ilk Pazartesi günü Amerika, işcilerini ve ülkenin güçlenmesi ve zenginleşmesi için yaptıkları katkıları saygıyla anar. Çalışmanın değerli ve hatta soylu bir iş olduğu kavramı eski çağlara uzanır. İbrani Atasözleri Kitabında “İşinde vargücüyle çalışan şu adamı görüyor musun? Onun yeri Kralların önündedir ”diye yazar. Amerika yüzyılı aşkın süredir bu inanca sahip çıkıyor.
İşci Bayramı kutlamaları, 1880’lerde New York’ta sendikalar tarafından sayılarını, güçlerini ve kadın-erkek çalışanların manevi değerlerini gösterme amacı güden bir çaba olarak başlatıldı. Sendikalar geçit törenleri, yürüyüşler düzenledi ve gösterileri günde sekiz saat çalışma gibi işçilerin yararına yeni yasalar çıkartmada baskı aracı olarak kullandı. İşci hareketi diğer topluluklara yayıldı ve 1894’de Amerikan Kongresi bu girişimi tüm Amerikalı işcileri için ulusal bayram günü ilan etti.
İşci Bayramının sendikalarla ilişkisi zamanla azaldı.Bugün birçok insan için bayram, dinlenmek , dostlar ve aileleriyle zaman geçirmek için yazın son uzun haftası anlamına geliyor. Hala özellikle seçim yıllarında geçit törenleri ve yürüyüşler yapılıyor, ayrıca piknik ve spor karşılaşmalarına gidiliyor. Birçokları için İşci Bayramı mevsim değişmeden ve yeni okul yılı başlamadan önce “çalışmadan geçirilen” üç günlük tatil anlamına geliyor.
Zaman içinde Amerika’da çalışma şekli de değişti. Bugün bürolarda ve hizmet sektöründe çalışan Amerikalıların sayısı fabrikalarda çalışanlarda daha fazla.
Yine de bayramla işciler arasındaki bağlantı varlığını koruyor. Bayramla işcilerin Amerika’nın ekonomik ve sosyal başarılarının kaynağı olduğu gerçeği kabul ediliyor.