The years after World War One were an important turning point in the making of the American nation. The country turned away from the problems of Europe. Now it would deal with problems of its own.
There was a presidential election in America in nineteen twenty. President Woodrow Wilson was not a candidate. He had suffered a stroke and was too sick. The two major candidates were Democrat James Cox and Republican Warren Harding. Voters had a clear choice between the two candidates.
Cox supported the ideas of President Wilson. He believed the United States should take an active part in world affairs. Harding opposed the idea of internationalism. He believed the United States should worry only about events within its own borders.
Warren Harding won the election. By their votes, Americans made clear they were tired of sacrificing lives and money to solve other people's problems. They just wanted to live their own lives and make their own country a better place.
This was a great change in the nation's thinking. For twenty years, since the beginning of the century, the United States had become more involved in international events.
Young Americans had grown up with presidents like Woodrow Wilson and Theodore Roosevelt. Both Wilson and Roosevelt had active foreign policies. Both helped start the nation on the road to becoming a major world power.
Then came World War One. It was like a sharp needle that bursts a balloon. The United States and the Allies won the war against Germany and the Central Powers. But thousands of American troops had died in the European conflict. And many months were taken up by the bitter debate over the peace treaty and the League of Nations.
Most Americans did not want to hear about Europe and international peace organizations any more.
Instead, Americans became more concerned with material things. During World War One, they had lived under many kinds of restrictions. The federal government had controlled railroads, shipping, and industrial production. At the end of the war, these controls were lifted. Industries that had been making war supplies began making products for a peacetime economy.
Wages for most workers in the United States were higher than ever at the beginning of the nineteen twenties. Men and women had enough money to enjoy life more than they had in the past.
Technology made it possible for millions of people to improve their lives. It also caused great changes in American society. Two of the most important new technologies were automobiles and radio.
In the early years of the twentieth century, automobiles were very costly. Each one was built separately by a small team of skilled workers. Most Americans did not have the money to own an automobile.
Then Henry Ford decided to make cars everyone could buy. He built them on an assembly line. Cars were put together, or assembled, as they moved slowly through the factory. Each worker did just one thing to the car before it moved on to the next worker. In this way, the Ford Motor Company could build cars more quickly and easily. And it could sell them for much less money.
Before long, there were cars everywhere. All these cars created a need for better roads. Outside cities, most roads were made just of dirt. They were chokingly dusty in dry weather and impassably muddy in the rain.
They were rough and full of holes. Few bridges connected roads across rivers and streams. America's new drivers demanded that these problems be fixed. So, local and state governments began building and improving roads as they had never done before.
Cars also made life on farms less lonely. It became much easier for farm families to go to town on business or to visit friends. Cars helped Americans learn more about their nation.
Not all the changes linked to the car were good, of course. Automobile accidents became more common and deadly. Other forms of transportation, such as railroads, began to suffer from the competition. Some railroads had to close down. Horses and wagons -- once the most common form of transportation -- began to disappear from city streets.
Improve your English comprehension skills with this activity! Open
Improve your English by learning the facts! Open
Click here to improve your English language listening skills! Open
Expand your English language skills with this activity! Open
Birinci Dünya Savaşı’ndan sonraki yıllar Amerikan ulusunun oluşumunda önemli birer dönüm noktası oldu. Amerika kendini Avrupa’nın sorunlarından soyutladı. Artık kendi sorunlarıyla uğraşacaktı.
1920 yılında Amerika’da başkanlık seçimleri yapıldı. Başkan Woodrow Wilson aday değildi. İnme geçirmişti ve çok hastaydı. Başkanlık için iki ana aday Demokrat James Cox ve Cumhuriyetçi Warren Harding’di. Seçmenler iki aday arasında açık bir tercih yapma imkanına sahipti.
Cox Başkan Wilson’un fikirlerini savunuyordu. Amerika’nın dünyada olup bitenlere aktif olarak katılması gerektiğine inanıyordu. Harding ise uluslararası politikada rol almaya karşıydı. Amerika’nın sadece kendi sınırları içindeki sorunlarla ilgilenmesi gerektiğini düşünüyordu.
Seçimi Warren Harding kazandı. Amerikan halkı, başkalarının sorunlarını çözmek için kendi parasını ve vatandaşlarının hayatını harcamaktan bıktığını oylarıyla gösterdi. Halk kendi hayatını yaşamak, kendi ülkesini iyileştirmek istiyordu.
Bu, Amerikan düşünce tarzında önemli bir değişimdi. Yüzyılın başından beri, 20 yıl boyunca Amerika uluslararası olaylara katılım göstermişti.
Genç Amerikalılar Woodrow Wilson ve Theodore Roosevelt gibi başkanlarla büyümüştü. Hem Wilson hem de Roosevelt dış siyasette son derece aktifti. Her iki lider de Amerika’nın dünyanın en büyük gücü olma yolunda ilerlemesine katkıda bulunmuştu.
Sonra Birinci Dünya Savaşı başladı. Savaş bir balonu patlatan sivri bir iğne gibiydi. Amerika ve Müttefik Devletler, başta Almanya’nın yer aldığı İttifak Devletleri’ne karşı savaşı kazandı. Avrupa’daki savaşta binlerce Amerikan askeri ölmüştü. Milletler Cemiyeti’nin kurulması ve barış anlaşmasının hazırlanması aylar sürdü.
Amerikalılar’ın çoğu artık Avrupa ve uluslararası barış teşkilatlarının adını bile duymak istemiyordu.
Amerikalılar bunun yerine daha çok maddiyatla ilgilenmeye başladı. Birinci Dünya Savaşı sırasında birçok Amerikalı çok zor şartlar ve kısıtlamalar altında yaşamıştı. Federal hükümet demiryollarının, sanayi sektörünün ve gemiciliğin kontrolunu elinde tutuyordu.
Savaşın sorunda bu kısıtlamalar kaldırıldı. Savaş için üretim yapan sanayi kolları artık barış zamanının ekonomisi için üretime geçti.
1920’li yılların başında Amerika’daki işçilerin çoğunun maaşları son derece yüksekti. Halk hayatın tadını çıkarmak için bol paraya kavuşmuştu.
Teknoloji sayesinde milyonlarca kişinin hayat kalitesi yükseldi. Teknoloji Amerikan toplumunda büyük değişikliklere de yol açtı. En önemli iki teknolojik gelişme radyo ve otomobillerdi.
Yirminci yüzyılın ilk yıllarında otomobiller son derece pahalıydı. Her bir otomobil uzman işçiler tarafından ayrı ayrı üretiliyordu. Birçok Amerikalı otomobil satın almaya yetecek maddi imkanlara sahip değildi.
Henry Ford, herkesin satın alabileceği otomobiller üretmeye karar verdi. Otomobiller üretilmeye başladı. Otomobiller fabrikadaki montaj hattında yavaş yavaş ilerlerken ekipler parçaları biraraya getiriyordu. Her bir işçi sadece tek bir işten sorumluydu. Ford Motor Şirketi bu sayede otomobilleri daha kolay ve çabuk üretmeye başladı. Maliyet düşünce otomobiller ucuzladı.
Çok geçmeden her yer otomobillerle doldu. Bu otomobiller sayesinde daha iyi yollara ihtiyaç doğdu. Kentler dışındaki yollar hep topraktı. Kuru havada toz duman içinde olan yollar, yağmurda çamurdan geçilmiyordu.
Engebeli yollar çukurlarla doluydu. Akarsuların üzerinde çok az sayıda köprü vardı. Amerika’nın yeni sürücüleri bu sorunların derhal çözülmesini istiyordu. Böylece yerel yönetimler ve eyelet yönetimleri yol yapım çalışmalarına daha önce hiç olmadığı kadar hız verdi.
Otomobiller sayesinde çiftlikler artık eskisi kadar ıssız değildi. Çiftliklerde yaşayan aileler otomobilleri sayesinde kentlere gidiyor, dostlarını ziyaret edebiliyordu. Otomobiller Amerikalılar’ın ülkeleri hakkında daha fazla bilgi sahibi olmasını da sağladı.
Ancak otomobillerin getirdiği her değişim iyi değildi. Otomobil kazalarına daha sık rastlanmaya başlandı. Demiryolu ulaşımı otomobillerle rekabet edemez hale geldi. Bazı demiryolu şirketleri kapanmak zorunda kaldı. Atlar ve yük arabaları kent sokaklarında görünmez hale gelmeye başladı.