New York Times, başmakalesinde Irak’taki yeni yönetimin uygulamalarını sorguluyor. Başbakan İyad Allavi’nin bir çok yetkiyi kendisinde toplamasını eleştiren gazete, böyle bir yönetim tarzının eski tarz Arap otoriter yönetimlerini hatırlattığı görüşünde. New York Times, Allawi’nin seçimle işbaşına gelmediğini hatırlatarak, geçici hükümetin asıl görevinin Irak’ı seçimlere kadar yönetmek olduğunu vurguluyor.
"Kısa vadede, Allawi’nin otoriter tarzı, Saddam Hüseyin yönetiminde büyümüş Iraklılara geçmişi hatırlatabilir ve Irak’ta liderliği güçlü bir orduyla özdeşleştirmelerine yol açabilir. Ancak sıkıyönetim kararnameleri, Irak’ın bütünlüğünü tehdit eden etnik ve dini farklılıklara çözüm olamaz. Bunun için hükümetin müdahalesinden bağımsız bir atmosferde hassas bir siyasi pazarlık yürütülmesi gerekiyor."
Washington Times ise, Başbakan Allawi’nin sert önlemlerine destek veriyor ve şu anda Irak’ta demokrasiden çok istikrara ihtiyaç duyulduğunu yazıyor. Gazete, olağanüstü hal yasasının istikrarın sağlanmasına katkısı olacağını savunuyor ve bütün eleştirilere rağmen demokrasinin geliştirilmesine de engel olmayacağını öne sürüyor.
"Bir nesil boyunca katliam ve faili meçhul cinayetlerle yaşayan Iraklılar, diktatörlüğün korkunçluğunu çok iyi anlıyor. Ancak yine de bütün devletlerin ilk görevi vatandaşlarını korumaktır. Ve Irak hükümeti, vatandaşlarının gelecek yıl oy kullanabilmesi için şimdi kurşun kullanmak zorunda. Allawi ve hükümeti, bir yandan güvenlik sağlamaya çalışırken bir yandan da demokrasiye giden yolu açık tutmak gibi zor bir görevi başarıyla yerine getiriyor."
Irak’ta demokrasinin kurulmasıyla ilgili tartışmalar sürerken, Christian Science Monitor, dünyanın bir başka köşesinde, Çin’deki demokrasi tartışmalarına dikkat çekiyor. Gazetenin yazarlarından Robert Marquand, Çin’i çevreleyen Asya ülkelerinin peş peşe demokratik seçimler düzenlediğini hatırlatarak Pekin yönetiminin bu gelişmeyi endişeyle izlediği görüşüne yer veriyor. Yazar, Honk Kong’da ve Çin’in değişik bölgelerinde sık sık protesto gösterileri yaşandığını, ancak resmi basının bu gösterilere yer vermediğini vurguluyor ve yaşanan gelişmelerin Çin’i zorladığını ileri sürüyor.
"Pekin’deki yönetici sınıf , uzun bir süredir, demokrasinin Asya’da doğal olmayan bir yönetim olduğunu, Amerika ve İngiltere gibi dış güçler tarafından dayatıldığını savunuyor. Ancak Asya’daki gözlemcilerin çok azı Amerika ile arasına mesafe koyan Endonezya’nın seçim yapması için zorlandığı görüşünü savunabilir. Pekin’deki hassasiyetlerden biri de kentli seçkinlerin taleplerine nasıl karşılık verileceği konusu. Eğer Hong Kong,şu ya da bu şekilde doğrudan seçim hakkı kazanırsa, Şangay’daki zengin ve eğitimli sınıfların benzer taleplerinin önüne nasıl geçilebilir ki? "
Washington Post ise, AIDS’le mücadelede gelinen noktayı mercek altına alıyor. AIDS’e karşı yürütülen küresel mücadelede önemli kazanımlar sağlandığını ifade eden gazete, hastalıkla savaşa ayrılan paranın arttığını, tedavi yöntemlerinin ucuzlatılmasında önemli adımlar atıldığını ve özellikle azgelişmiş ülkelerdeki yönetimlerin konuya daha olumlu yaklaştığını belirtiyor. Ancak Washington Post, madalyonun diğer yüzündeki olumsuzlukların da altını çiziyor.
"Kötü haber ise, dünya çapındaki çabaların artmasına rağmen, bunun hala yetersiz olması. Geçen yıl, 5 milyon insan daha enfeksiyon kaptı ve bu rekor bir rakam. Birleşmiş Milletler m AIDS’le Mücadele Dairesi’nin yayınladığı yeni bir rapora göre, gelişmekte olan ülkelerde acil tedaviye ihtilacı olan hastalardan dörtte üçü, bu imkana sahip değil. Hastalıkla mücadele için ayrılan kaynakların artmasına rağmen, Daire, önümüzdeki 3 yıl içinde bu rakamın 4 kat artması gerektiği uyarısında bulunuyor."