Irak, 2003 yılında, hayal edilmesi bile imkansız olağanüstü değişikliklere sahne oldu. Tabii bunların başında 30 yıldan fazla bir süre ülkeyi demir bir pençeyle yöneten Saddam Hüseyin’in devrilmesi oldu.
Irak’ta halkın nefret ettiği dikta rejimi devrildi ancak ülke yabancı orduların işgali altında. Rejim değişikliğinin meyveleri henüz ortada yok. Demokratik ve ekonomik reform süreci çok yavaş gidiyor. Başka büyük kentler olmak üzere birçok yerde asayiş sağlanabilmiş değil. Sokaktaki adam ise daha acil sorunlarla meşgul. Amcid Cafer adlı 25 yaşındaki bir Bağdatlı yakıt bulamamaktan şikayetçi. 2004 yılı için tek bil dileği var:
“Fuel oil, tüp gaz ve benzin sıkıntısının sona ermesi...”
Şu anda benzin alabilmek için ya istasyonlar önünde saatlerce beklemek gerekiyor ya da birkaç misli fazla para ödeyip tenekeyle karaborsadan almak.
Dünya’nın en zengin petrol yatakları üzerinde bulunan, bazılarına göre petrol denizinde yüzen Irak’ta yakıt sıkıntısı çekilmesi halk için kabul edilmesi çok güç bir gerçek.
Iraklıların yeni yıldan bir başka beklentileri de can güvenliklerinin garanti altına alınması. Ülkede bir türlü asayiş sağlanamamasından ise Amerika sorumlu tutuluyor.
Savaş neredeyse 7 ay önce sona erdi ancak patlamalar, silah sesleri, Amerikan savaş helikopterleri ve tanklarının gürültüsü günlük yaşamın bir parçası haline gelmiş durumda. Öyle ki işsizlik, geçim sıkıntısı ve asayiş sorunları halkı eski günleri aratır hale geldi. Eski rejimin baskı ve terörünü unutan Iraklılar her şeyden koalisyon kuvvetlerini sorumlu tutar hale geldi.
Saddam Hüseyin’in yakalanması. Iraklılar için eski günlere dönme hayalinin sona ermesi anlamına geldi. Gelecek ise müphem.
Abdül Rahman Mahmut adlı bir Iraklı yeni yılın ülkeye barış, iyilik ve güvenlik getirmesini umut ettiğini söylüyor ve devamla ”İnşallah Irak’a şeriat gelir..” diyor.
Yeni kurulacak hükümetin yapısı hala belirlenmiş değil. Şimdiye kadar Saddam Hüseyin’in korkusuyla birarada yaşayan Kürtler, Türkmenler, Sünni ve Şii Araplar birlikte yaşabilecek mi? Bunu zaman gösterecek. Birçok Iraklı ülkenin kanlı bir iç savaşa sürüklenmesinden ciddi kaygı duyuyor.