Batı Afrika ülkelerinin oluşturduğu bir barış gücü birliginin, kanlı bir iç savaşın hüküm sürdüğü Liberya’ya bugün ulaşacağı yönündeki haberler, haftanın ilk gününde Amerikan gazetelerinde geniş yer buluyor.
Öte yandan New York Times gazetesinde yer alan bir yorum, Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin geçen Yedinci Uyum Paketi’ni onaylamasını, ülkede ordunun siyaset üzerindeki etkisini azaltmaya yönelik önemli bir adım olarak niteliyor.
Times'ın haberi şöyle:
"Ilımlı İslamcılar’ın etkisi altındaki Adalet ve Kalkınma Partisi hükümetinin bundan sonraki en önemli görevi, bu yeni yasaları uygulamaya geçirmek olmalıdır. Türk ordusu, kısa bir zaman öncesine kadar bu tür girişimlere müdahalede bulunuyordu. Ordu, son kırk yılda dört hükümeti görevden aldı. Şu anda Türkiye’de demokrasi yönünde geniş tabanlı bir destek olmasından dolayı, ordunun müdahalesi son derece güç. Ancak yeni çıkan reformlar, Türkiye’de ortamın ne kadar değiştiği konusunda bir gösterge olacak. Artık askerler Türk ulusunun demokrasi ve Avrupa Birliği yönündeki ilerleyişine bir engel oluşturmamalı."
New York Times gazetesi yorumunda, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın çabalarına destek vermesi yönünde Avrupa devletlerine seslenirken, Amerikan Yönetimi’ne de, 1 Mart’taki tezkere krizinden sonra ortaya çıkan gerginliği aşma çağrısında bulunuyor.
Ülkenin önde gelen gazetelerinden Los Angeles Times'da ise, Türkiye'nin komşusu İran ile ilgili bir haber dikkati çekiyor. Gazete, İran’ın iki-üç yıl içinde nükleer silah imal edebileceğini bildiriyor.
Konuyla ilgili araştırma yazısını, yakın zamana kadar Türkiye'de gazetecilik yapan Douglas Frantz yazıyor:
"Birçok ülke gibi İran da, konutlar ve işletmelere elektrik sağlamak amacıyla nükleer santral inşa ettiğini duyurdu ve nükleer programının tamamen sivil kullanıma yönelik olduğunu iddia etti. Ancak gizli raporlar, uluslararası yetkililer, bağımsız uzmanlar, sürgündeki İranlılar, Avrupa ve Ortadoğu’daki istihbarat kaynaklarından edinilen bilgiler doğrultusunda hazırlanan üç aylık bir araştırma, İran’ın yeni bir nükleer güç olma yolundaki planlarını ortaya çıkardı. Tahran, nükleer silah üretme planlarını uluslararası denetimcilerden gizlemeyi başardı. Rusya, Çin, Kuzey Kore ve Pakistan’dan getirilen bilim adamları ve teknoloji aktarımı sayesinde İran’ın, nükleer silah imal etme hedefine Irak’tan çok daha fazla yaklaştığı öğrenildi. Hiçkimse İran’ın ne zaman atom bombası imal edebileceğinden emin değil. Bazı uzmanlara göre bu, iki ya da üç yıl alabileceği gibi, diğerleri İran hükümetinin nihai aşamayı henüz başlatmamış olabileceği görüşünde."
Pazartesi gününün önemli diğer bir gelişmesini ise, başkentin önde gelen gazetelerinden Washington Post, ülkedeki bütün haber organlarından önce duyuruyor.
Post, Dışişleri Bakanı Colin Powell'ın gelecek yılki seçimlerden sonra görev almayacağını duyuruyor. Gazetenin haberiyle ilgili ayrıntılarda şöyle deniyor:
"Dışişleri Bakanı Colin Powell ve yardımcısı Richard Armitage, Başkan George W. Bush’un 2004’teki başkanlık seçimlerini yeniden kazanması durumunda görevlerine devam etmeyi düşünmüyorlar. Armitage kendisinin ve Dışişleri Bakanı Powell’in mevcut başkanlık dönemi bitene kadar, yani 20 Ocak 2005 tarihine kadar görevde kalacaklarını, Ulusal Güvenlik Danışmanı Condoleezza Rice’a bildirdi. Bu bilgiler, iki yetkili arasındaki bu söyleşiye yakın kaynaklardan elde edildi. Edinilen bu bilgilere göre, Powell’in görev süresini tek bir başkanlık dönemiyle sınırlama kararı, kendisinin Amerikan dış politikasını uygulama konusundaki başarısızlığından kaynaklanmıyor. Powell’ın bu kararını etkileyen kilit etken, eşine politikayı bırakacağı yönünde verdiği söz. George Bush’un seçimleri yeniden kazanması durumunda, yeni dışişleri bakanı olarak Ulusal Güvenlik Danışmanı Rice ve Savunma Bakan Yardımcısı Paul Wolfowitz’in adı geçiyor. Ancak Bush’a yakınlığı dolayısıyla Rice daha şanslı gözüküyor. Bununla birlikte, Rice’ın Dışişleri Bakanlığı’nın karmaşık bürokrasisini yönetmeye ne kadar istekli olduğu bilinmiyor."