Otizmin Nedenleriyle İlgili Tartışma Sürüyor

Lancet Tıp Dergisi bu ayın başında kızamık, kabakulak ve kızamıkçık aşılarıyla otizm hastalığı arasında bağ kuran önceki bir araştırmayı geri çektiğini açıkladı. Tartışma yaratan araştırma, otizmli çocukların aileleri tarafından, bu aşıların kullanılmaması için bir kanıt olarak gösteriliyordu. Çocuklarda iletişim ve çevreyle uyum bozuklukları yaratan otizm, nedenleri anlaşılamayan, karmaşık bir gelişimsel bozukluk. Uzmanlara göre, birçok nedeni olduğu düşünülen otizmde önemli risk faktörlerinden biri de annenin yaşı.

Çoğu kadın 40 yaşından sonra doğum yapmanın riskleri olduğunu bilir. Oğlunu 40 yaşında doğuran Cherri Cary, Down Sendromlu bir bebek sahibi olmaktan ya da bebeğini kaybetmekten korktuğunu, ancak kendi yaşının, çocuğunun otistik olmasına yol açabileceğini hiç düşünmediğini söylüyor. Carry’nin oğlu Ben’e otizm teşhisi kondu.

California Üniversitesi’nden araştırmacılar milyonlarca hastayı inceledi. Araştırma, 40 yaşından sonra doğum yapan kadınların çocuklarının otistik olma riskinin 25 yaşın altında doğum yapan kadınlardan yaklaşık iki kat fazla olduğunu gösterdi. Ancak riskin sadece yüzde 5’i annenin yaşına bağlanıyor. Araştırma ekibinden Janie Shelton şöyle konuşuyor: “Risk faktörünü biliyoruz ancak otizm riskini sadece annenin ilerleyen yaşına bağlayamayız.”

Daha yaşlı annelerin genetik sorunları olan çocuk doğurma olasılığı yüksek. Genlerin, otizm grubundaki rahatsızlıklarda rol oynadığı biliniyor. Asperger Sendromu bunlardan biri. California’daki araştırmacılar annenin yaşının tek risk faktörü olmadığını söylüyor. Babanın yaşının da önemli rol oynadığı ancak bunun annenin yaşı kadar önemli olmadığı belirtiliyor. Otizmin dünya çapında yayıldığı da bir gerçek. Hastalıkları Kontrol Merkezi, Amerika’daki otistik çocuk sayısının 2002 ve 2006 yılları arasında iki kat arttığını bildiriyor. Bu, her 100 çocuktan birinin otizmle yaşadığı anlamına geliyor. Artan rakamlar da tartışma konusu. Antropolog Richard Grinker, bu konuda bir kitap yazmış. Grinker’a göre bugünün oranlarını 10 ya da 20 yıl öncekilerle karşılaştırmak yanlış bir yaklaşım. Bunu elma ile armutu karşılaştırmaya benzeten Grinker, eskiden otizmin tanımının farklı yapıldığına dikkati çekiyor.

Anne babalar ve doktorlar, artık daha bilinçli olduklarından otizm erken teşhis edilebiliyor. Otizmin tanımı da genişletildiğinden artık daha fazla rahatsızlık otizm grubu içinde yer alıyor. Son araştırma anne babaların yaşının otizme tek başına yol açmadığını, yaş faktörünün otizm bilmecesinin yalnızca bir parçası olduğunu gösteriyor.