Los Angeles Times Türkiye ile Ermenistan arasındaki anlaşmazlıkların çözümü için tarihi bir fırsat doğduğu görüşüne yer veriyor. Henry J. Barkey ve Thomas de Waal imzalı makalede, bu fırsat değerlendirilmezse ilişkilerin daha da kötüye gideceği belirtiliyor:
İmzalanan protokolün onaylanmaması, bir dizi yıkıcı gelişmeye yol açacaktır. Böyle bir durumda Amerikan Kongresi soykırım tasarısını kabul edebilir. Bu da Türkiye’deki Amerikan karşıtlığını artırabilir. Dağlık Karabağ sorununa çözüm bulma çabaları bir çıkmaza girebilir ve Azerbaycan’da savaş talepleri öne çıkabilir. Ancak Ermenistan, bu çıkmaza düşmemek için bazı küçük adımlar atabilir. Erivan hükümeti, Türkiye-Ermenistan sınırının açılmasına paralel biçimde, bir iyi niyet gösterisi olarak Nahcivan’a uyguladığı ambargoyu yumuşatabilir. Ermeniler, ayrıca şu anda çalışmayan Azerbaycan-Ermenistan-Nahcivan-Türkiye demiryolu hattını yeniden faaliyete sokabilir. Türkler, bu tür adımları bir başarı olarak kabul edip, protokolü onaylayabilir.
New York Times Irak’ta çoğu Sünni olan bazı adaylara seçim yasağı konmasına tepki gösteriyor eleştiriyor. Gazete, başbakan Maliki’nin adaylara konan yasağın kaldırılmasına karşı çıkmasını da eleştiriyor:
Temyiz Mahkemesi, yasaklanan adayların Mart ayındaki seçime katılabileceğini ancak Baas Partisi ile ilişkilerinin seçim sonrasında incelenebileceğini kararlaştırdı. Özellikle seçimi kazanan adayların parlamentoya girmesi engellenirse, bu karar seçim sonrasında ortalığın daha da karışmasına neden olacaktır. Iraklı liderlerin, rakiplerine sandık yasağı koymak yerine, ülkenin ciddi sorunlarına eğilmeleri ve bu sorunları nasıl çözeceklerini seçmenlere anlatmaları gerekiyor. Irak’ın istikrarlı ve müreffeh bir ülke haline gelebilmesi ve Amerikan askerlerinin geri dönebilmesi için aday listesinin ve yeni kurulacak hükümetin Irak halkının tamamını temsil etmesi gerekiyor.
USA Today hükümetin ekonomiye müdahalesine karşı çıkan Çay Partisi hareketini partizanca davranmakla suçluyor. Gazete, hareketin bu yaklaşımıyla çözüm üretilmesine katkı sağlamayacağını savunuyor:
Yaşananlara, özellikle gençlerin karşı çıkmasını beklerdik. Çünkü, halen 12,4 trilyon dolar olan ve hızla artan borçların yükünü gençler üstlenecek. Bu gençlerin devralacağı borçların büyük bir kısmı ise sağlık harcamalarından ve emekli maaşlarından kaynaklanacak. Bu gidişle, aynı gençler, emekli olamadan ülke mali bir yıkımla karşılaşacak. Böylesine büyük bir tehditle karşı karşıya iken, Çay Partisi hareketinin bazı üyelerinin öne çıkarttığı ideolojik tartışmalar çok anlamsız görünüyor. Bir gençlik hareketi ortaya çıkıncaya veya Çay Partisi hareketi daha yapıcı çözümler üretinceye kadar, Washington’daki para öğütme makinesi çalışmaya devam edecek.
Boston Globe ordunun eşcinsel askerlerle ilgili politikasının değiştirilmesi çağrısında bulunuyor. Gazete, “sorma-söyleme” olarak bilinen mevcut politikanın orduya zarar verdiğini vurguluyor:
Bill Clinton’ın sorunu karmakarışık hale getirdiği 17 yıl öncesine kıyasla kamuoyunun bu konudaki düşüncesi önemli ölçüde değişti. Ancak Massachusetts’in yeni senatörü Scott Brown, konuyla ilgili bir karara varmadığını ve öncelikle askeri yetkililerle görüşeceğini söyledi. Brown’ın karar vermeden önce tarihi de iyi incelemesi gerekiyor. Çünkü tarih, özellikle savaş dönemlerinde hizmet etmeye istekli insanların ordudan atılmasının orduya zarar verdiğini gösteriyor.