New York Times Iraklı siyasi liderlerin geç de olsa seçim yasası üzerinde anlaşmasını olumlu bir gelişme olarak yorumluyor. Gazete, uzlaşmanın Amerika’nın baskısıyla gerçekleştiği görüşünde:
“Yasanın kabul edilmesi, seçimlerin Ocak ayında yapılmasını mümkün kılacak ve Başkan Barack Obama’nın Amerikan askerlerini Ağustos sonuna kadar geri çekme sözünü tutmasına yardımcı olacak. Iraklı siyasi liderlerin bir uzlaşmaya vararak, ileriye yönelik adımlar atmasını görmek sevindirici bir gelişme. Ama bu durum bir gevşemeye yol açmamalı. Seçim kanunu, Kerkük’ün statüsü ve iktidarın paylaşımıyla ilgili sorunları çözmüyor, sadece erteliyor. Yeni hükümet seçildiğinde bu sorunların çözülmesi gerekecek. Ve Washington’un, çözüm yönünde adım atmaları için Iraklı liderleri sık sık dürtüklemesi gerekecek.”
Los Angeles Times Binbaşı Nidal Malik Hasan’ın geçen hafta bir askeri üste 13 kişiyi öldürmesinin Müslümanlara yönelik bir tepkiye yol açmaması gerektiğini vurguluyor. Ancak gazete, orduyu da aşırı unsurların sızmasına karşı daha dikkatli olması için uyarıyor:
“İnsanları, dini inançlarına göre sınıflandırmamak büyük önem taşıyor. Ancak başka ülkelerde olduğu gibi, bizim ülkemizde de Amerikan düşmanlığının varlığını da göz ardı etmemek gerekiyor. Eğer Amerikan ordusu, bazı mensuplarının aşırı uçların çekim alanına kapıldığını öğrenirse, bunu mutlaka soruşturmalıdır. Böyle bir durumda soruşturma başlatmamak vahim bir hata olur. Ancak bu tür bir soruşturma yürütülürken, Müslüman olmanın bir tehdit oluşturduğu algılamasına da yol açılmamalıdır. Bazı sağcı köşe yazarlarının önerdiği gibi, bütün Müslüman askerlerin izlenmesi türünden bir önlem, büyük bir haksızlık olur.”
Washington Post kocası tarafından dövülen ve tehdit edilen Guatemalalı bir kadının Amerika’ya sığınma talebinin kabul edildiğini belirtiyor. Gazete, bunun aynı durumdaki bütün kadınlar için bir emsal teşkil edebileceğini hatırlatıyor:
“Sığınma hakkı daha çok ırkları, dini inançları ve siyasi görüşleri nedeniyle hükümet tarafından baskıya uğrayan kişilere yönelik bir hak olarak algılanır. Oysa bu hak, belirli bir toplumsal gruba mensup oldukları için şiddete maruz bırakılan ve yaşamları tehlikede olan kişileri de ilgilendirmektedir. Bu şiddetin, ille de hükümet tarafından uygulanması gerekmez. Ancak sığınmacı, hükümetin kendisine uygulanan şiddeti engellemekte isteksiz veya yetersiz olduğunu kanıtlamalıdır. Bayan Alvaro da, kadın olduğu için şiddete maruz kaldığını ve ülkesinin bu tür şiddete göz yumduğunu kanıtladı. Yönetimin bayan Alvaro’nun sığınma talebine olumlu cevap vermesi, şiddet mağduru kadınların insan hakları mücadelesi açısından sembolik bir zafer olarak görülmelidir.”
USA Today daha çocuk yaştayken, cinayet dışında suçlar işleyen çocuklara, af olanağı tanınmadan ömür boyu hapis cezası verilmesini eleştiriyor. Gazete, bu çocuklara ikinci bir şans verilmesi gerektiğini savunuyor:
“Elbette bu çocukların hepsi sempatik insanlar değil. İçlerinden birçoğu gözü dönmüş acımasız suçlular. Bazıları tehlikeli birer psikopattan başka bir şey değil. Ancak bazıları da büyüdükçe değişim gösteren insanlar. Tıp bilimi genç beyinlerin olgunlaşmadığını ve risk değerlendirme becerilerinin gelişmediğini ortaya koyuyor. 18 yaş altındaki herkes için af imkanı olmadan ömür boyu hapis cezasının kaldırılmasını savunanlara katılmıyoruz. Cinayet gibi suçlarda, ömür boyu hapis cezasının bir seçenek olarak kalmasından yanayız. Bazı durumlarda cinayet işlemeyenlere de ömür boyu hapis cezası verilmesi gerekebilir. Ancak yasalar bu insanlara af tanınması olasılığına da açık kapı bırakmalıdır.”