New York Times Bush yönetiminin İran’a karşı izlediği dışlayıcı tavrın bir işe yaramadığını hatırlatıyor. Gazete, bu nedenle Obama’nın İran’la diyalog politikasını, denenmesi gereken bir yol olarak görüyor.
"İran’a karşı hem yaptırımları hem de teşvikleri içeren bir politikanın, bu ülkeyi nükleer silah sahibi olma hevesinden vazgeçirip geçiremeyeceğini bilmiyoruz. Bildiğimiz tek şey, Bush yönetiminin bu konuda hiçbir çaba harcamadığı. Böyle bir politika sadece doğrudan diyalogu değil, güvenlik garantisi konusunda inandırıcı öneriler de içeren daha kapsamlı bir diplomatik açılımı gerektirir. Yeni yönetimin İran’la sadece nükleer programı konusunda değil, Afganistan ve Irak konularında da diyaloga girmesi gerekir. İngiltere, Fransa ve Almanya ile işbirliğini sürdürmenin yanı sıra Çin ve Rusya’nın da ikna edilmesini gerekir."
Tahran’la diyalog politikasına destek veren Boston Globe da hem İran’ın hem de Amerika’nın Afganistan ve Irak’ta ortak çıkarları olduğunu yazıyor. Gazete, İran’da Haziran ayında cumhurbaşkanlığı seçimi yapılacağını da hatırlatıyor.
"Obama, İran’la diyaloğu cumhurbaşkanlığı seçimlerinden önce başlatmalıdır. Sertlik yanlısı Mahmut Ahmedinecad’ın elini güçlendirmemek için, Obama üst düzey görüşmelere yaz aylarında başlamayı düşündüğünü açıklamalı, ardından da İran’la ilişkilerde kapsamlı bir değişikliğe gitmeye hazır olduğunu vurgulamalıdır. Diplomatik ilişkileri yeniden kurma niyetinin bir işareti olarak da Tahran’da Amerikan çıkarlarını temsil edecek bir büro açmalıdır. İran bu açılımlara sert sözlerle cevap verebilir ama diyalog yöntemi mutlaka denenmelidir."
Washington Post ise Obama’nın nükleer silah peşinde koşan bir başka ülkeye, Kuzey Kore’ye yönelik politikasını mercek altına alıyor. Gazete, Pyongyang’ın son dönemde artan kışkırtıcı tavırlarını taviz koparma politikasının bir yansıması olarak görüyor.
"Geçmişte diktatör Kim Jong Il, ya bir füze ya da nükleer silah deneyerek; plütonyum üretimini sürdürerek; uluslararası gözlemcileri sınır dışı ederek hep bir kriz yarattı. Ve her seferinde de bu davranışlarından vazgeçmesi için Güney Kore, Amerika, Çin veya diğer ülkelerden bazı tavizler koparmayı başardı. Şimdi Obama’nın devraldığı miras, Bush’a bırakılan mirastan bile daha kötü. Obama yönetimi nükleer silahsızlanma görüşmelerine devam edip etmeme kararından önce, Pyongyang’ın bu tür şantajlarına boyun eğip eğmeyeceğine karar vermek zorunda. Geçmişte yaşananlar, Kuzey Kore’nin kışkırtıcı tavırlarını ödüllendirmenin, bu tür tavırların tekrarına yol açtığını gösteriyor."
USA Today hem finans sektörünü kurtarma paketinin, hem de ekonomiyi canlandırma paketinin önemli eksikleri olduğunu yazıyor. Ancak gazete, işsizliğin giderek arttığı bir ortamda yönetimin fazla seçeneği olmadığını vurguluyor.
"Wall Street’teki yöneticiler cezalandırılmayı sonuna kadar hak ediyorlar, ancak ekonomi açısından kredi musluklarının açık olması hayati önem taşıyor. Şimdi asıl tartışılacak konu, banka kurtarma paketinin nasıl hayata geçeceği ve 700 milyar dolarlık paketin yetersiz olduğu anlaşıldığında ne yapılacağıdır. Ekonomiyi canlandırma paketine gelince, paraların nereye harcanacağından çok, bir an önce harcanması önem taşıyor. Elbette her iki paketin de faturasını önümüzdeki yıllarda çok acı bir biçimde ödeyeceğiz. Ancak şimdi bu paketleri hayata geçirmezsek, bunun faturası çok daha ağır olacaktır."