Washington Post Rusya ile Ukrayna arasındaki doğalgaz krizinin fiyat anlaşmazlığından değil, Rusya başbakanı Vladimir Putin’in Soğuk Savaş mantığından kaynaklandığını öne sürüyor. Gazete, Putin’in enerji kaynaklarını bir silah gibi kullandığını iddia ediyor ve şöyle diyor:
"Putin’in asıl amacı enerji kaynaklarını kullanarak Avrupa’yı bölmek ve hala kendi uydusu olarak gördüğü Ukrayna gibi ülkelere diz çöktürmek. Gürcistan gibi Ukrayna da NATO’ya girmek istiyor. Geçen Ağustos ayında Gürcistan topraklarını işgal eden Putin, şimdi de Ukrayna’ya karşı bir saldırı başlattı. Putin yönetimi, Batı karşıtı politikasını hayata geçirmek için açık bir biçimde Avrupa’nın enerji konusunda Rusya’ya bağımlılığını kullanıyor. Buna karşı alınacak en iyi önlem, Avrupa Birliği’nin alternatif enerji kaynaklarına yönelmesi ve Rusya’nın kendine bağlamaya çalıştığı ülkelere daha fazla destek verilmesidir."
Christian Science Monitor ise Putin’in hem doğalgaz krizi hem de ekonomik kriz nedeniyle yabancıları suçladığını hatırlatıyor ve devamla şunları yazıyor:
"Rusya’nın ekonomisini sadece enerjiye dayalı olmaktan kurtarması ve çeşitlendirmesi gerekiyor. Putin’in elinde hala yeterince döviz rezervi ve ekonomik fırtınayı atlatacak birikimi var. Sıradan Rus vatandaşları, henüz krizden doğrudan etkilenmedi. Borsada kaybedecek paraları ve ödenmemiş konut kredisi borçları yok. Buna rağmen işsizlik artıyor ve Ruslar bankalardaki paralarını çekiyor. Putin ise hala enerji fiyatlarının yeniden yükselmesini bekliyor."
USA Today, krize karşı hazırlanan kurtarma planının gizlilik içinde yürütülmesinden şikayetçi. Gazete, milyarlarca doların nereye gittiğinin açıklanmasını istiyor:
"Merkez Bankası Başkanı Ben Bernanke, Merkez Bankasından para alan kurumların isminin açıklanması durumunda, bu kurumların ve asıl amacı güven yaratmak olan kurtarma planının zarar görebileceğini savunuyor. Elbette ki bazen gizlilik gerekebilir. Ancak açıklık, tam tersine, Merkez Bankasının destek verdiği kurumlara güvenin artmasını da sağlar. Eğer asıl amaç şeffaflık olsaydı, bazı bilgilerin gecikmeli olarak açıklanması gibi bir çözüm de bulunabilirdi. Bankalar kredi verirken bu paranın nereye harcanacağını ve nasıl geri ödeneceğini sorar. Amerikan halkı da trilyonların nereye gittiğini öğrenme hakkına sahipti."