Washington Post yaşanan mali krizin, serbest piyasa ekonomisi anlayışından değil piyasalardaki çarpıklıktan kaynaklandığını öne sürüyor. Gazete, devletin vergi ve teşvik politikalarının bu noktaya gelinmesinde önemli rol oynadığını savunuyor.
"Bu krizle birlikte ortaya çıkmakta olan yeni kapitalist modelin daha tutarlı ilkelere göre hareket etmesi gerekir. Merkez Bankası, doların uzun vadedeki değerine uygun faiz oranları belirlemelidir. Yönetim, piyasaları manipüle etme konusunda daha seçici olmalıdır. Aslında, iş dünyası uzun vadede sadece piyasa kurallarınca yönlendirildiğine en doğrusunu bulacaktır. Bugün krizde olan şey devlet destekli ve hep kazandıran kapitalizmdir ve şimdi bu kapitalizmden kurtulmanın zamanıdır."
USA Today yaklaşık her on yılda bir durgunluk dönemi yaşandığını ve yönetimlerin bunu önleme imkana sahip olmadığını yazıyor. Gazete, durgunluk dönemlerinin de refah dönemleri kadar gerekli olduğunu iddia ediyor.
"Durgunluk, ciddi sıkıntılara yol açtığı için bunu söylemek biraz zor, ancak ekonomideki aşırılıkların giderilmesi ve daha sağlıklı bir büyüme sağlanması açısından durgunluk dönemleri de bir gerekliliktir. Şimdi kredi balonundan kaynaklanan yeni bir durgunlukla karşı karşıyayız. Kredi akışının durmasını önleyecek depresyon karşıtı önlemler gerekli olmakla birlikte, durgunluğu önlemek amacıyla gündeme gelen bazı teşvik önerileri faydadan çok zarar getirebilir. Asıl mesele, refah döneminin maliyetini ödeyip ödemeyeceğimiz değil, nasıl ödeyeceğimizdir. Sadece konut fiyatlarının düşmesiyle bundan kurtulamayız. Daha az borçlanıp daha az tüketirken, daha fazla yatırım yapıp daha fazla üretmemiz gerekiyor. Bu hiç de kolay olmayacak ve bunu başarmanın tek bir yolu var, o da durgunluktur."
Boston Globe Dünya Bankası başkanı Robert Zoellick’in çok yönlü ekonomik yapılanmayı savunan makalesine yer veriyor. Zoellick, bu anlayışın temel ilkelerini şöyle anlatıyor:
"Yeni çok yönlülük ulusal liderliklere ve işbirliğine dayanacaktır. Ancak G-7 yetersizdir. Değişen zamana uygun yeni bir grup oluşturmalıyız. G-7 üyelerinin yanı sıra Brezilya, Çin, Güney Afrika, Suudi Arabistan, Hindistan, Rusya ve Meksika’nın da katılımıyla oluşacak bu grup düzenli resmi ve gayrı resmi bir diyalog içinde olmalıdır. Bu sadece G-7 yerine bir G-14 oluşturulması olarak algılanmamalı, değişen koşullara uygun bir esneklik içermelidir. Çok yönlülük, birlikte yapıcı biçimde harekete geçebilecek ülkelerin sorunları çözmesinin bir yöntemidir. Yaşananlar, mevcut çok yönlü işleyişi ve piyasaları yeniden düzenlemek için bize bir fırsat sunuyor."
New York Times ise küresel krizin gelişmekte olan ülkeler üzerindeki yıkıcı etkisine dikkat çekiyor. Gazete, krize gelişmiş ülkelerin neden olduğunu belirterek bu ülkelerin gelişmekte olan ülkelere yardımcı olması gerektiğini vurguluyor.
"Krizin derinliği göz önüne alındığında, gelişmekte olan ülkelerin yardım çağrısına kulak tıkamak cazip görünebilir. Ancak, gelişmekte olan ülkelere yardım etmek, gelişmiş ülkelerin de çıkarına uygundur. IMF, bu ülkelerin önümüzdeki yıllarda küresel büyümenin motoru olacağını söylüyor. Zengin ülkeler, krizin başında büyük bir miyopluk gösterdiler. Ülkeler tek başına çözüm arayışına girerek durumu daha da kötü hale getirdiler. Şimdi felaketle mücadele sürerken, krizin diğer ülkelere etkisini de göz önünde tutmaları gerekiyor. Bugünün bütünleşmiş dünyasında hiçbir ülkenin kendi başına kurtulma şansı yok."