Erişilebilirlik

18 Temmuz Amerikan Basınından Özetler


Washington Post'ta yer alan ve Aliza Marcus ile Andrew Apostolu imzasını taşıyan makalede Adalet ve Kalkınma Partisi'ne açılan kapatma davası, demokrasiye yönelik bir saldırı olarak yorumlanıyor. Makalede, Amerika'nın bu saldırıya sessiz kalması eleştiriliyor:

Daha önce Türkiye'yi Müslüman ülkeler açısından bir örnek olarak gösteren Amerikalı yetkililer, şimdi bu hukuk komedisini açıkça kınamaktan çekiniyor. Amerika, birçok Türk'ün de katıldığı, 'başsavcının askerin de desteğiyle yargı darbesi yapmaya çalıştığı' düşüncesini yüksek sesle ifade etmeyi reddediyor. Türkiye'de demokrasi sınavını veremeyen taraf, laikliği savunanlardır. İslamcılığın AKP kolu, demokratik kurallar içinde hareket ediyor. Eğer Amerika Müslüman ülkelerde demokrasiyi desteklemek konusunda ciddi ise, Türkiye'de demokratik yollarla seçilmiş hükümetten yana taraf olmalıdır.

New York Times Bush yönetiminin, Avrupa Birliği'nin İran'la yapacağı görüşmelere bir temsilci yollama kararını destekliyor. Gazete, yönetimin yedi yıldır izlediği İran'ı dışlama ve tehdit etme politikasından vazgeçerek, diplomatik yöntemleri denemeye karar vermesinin olumlu bir gelişme olduğunu savunuyor:

Çok geç atılmış bir adım olsa da, Bush'un ve dışişleri bakanı Rice'ın, yedi yıl boyunca uygulanan 'Amerika'nın düşmanlarını izole etme veya onlara saldırma' politikasının başarısızlığından ders almış olduklarını umuyoruz. Amerika, masaya bile oturmayı reddettiği sürece önemli uluslararası sorunları çözme ihtimali çok düşük olacaktır. Bush yönetiminin William Burns'ı Avrupa Birliği heyetinin İran'la yapacağı görüşmelere dahil etmesi, Tahran'a sunulacak paketin daha inandırıcı olmasını sağlayacaktır. Bu adım ayrıca İran'a yönelik diplomatik baskıların artmasını da yeniden gündeme getirecektir. Eğer İran inatçılığını sürdürürse, bu kez Rusya ve Çin'in yeni yaptırımlara itiraz etmesi de zorlaşacaktır.

Boston Globe Hizbullah'ın İsrail'le yaptığı esir değişimi sonrasındaki zafer havasını eleştiriyor. Gazete, İsrail'in serbest bıraktığı esirlerden Samir Kantar'ın aralarında dört yaşında bir çocuğun da bulunduğu dört kişiyi öldürmekten hüküm giydiğini hatırlatıyor:

Hizbullah'ın zafer gösterileri siyasi bir amaca hizmet ediyor. Bu gösteriler, Hizbullah'ın Lübnan'da ve tüm Ortadoğu'da prestijini artırıyor. Ancak bütün bu taktik ve siyasi hesapların ötesinde, Samir Kantar'ın serbest bırakılmasının kutlanmasında mide bulandırıcı bir şey var. Tüm savaşlar insanlık dışıdır, ama tüm savaşçılar insanlıklarını kaybetmezler.

Christian Science Monitor Pekin Olimpiyatları yaklaşırken, Çin'in hala insan hakları ve dış politika konusunda olumlu adımlar atmadığını vurguluyor. Gazete, bu nedenle olimpiyatların, Çin hükümetinin istediği ölçüde bir halkla ilişkiler kampanyasına dönüşmesinin zor olduğunu yazıyor:

2008 Olimpiyatları, tıpkı Hitler'in Nazi düşüncesini öne çıkartmayı amaçladığı ancak siyah atlet Jesse Owens'ın altın madalyayı kazandığı 1936 olimpiyatları gibi ters tepebilir. Ancak yine de Pekin Olimpiyatları, Sovyetler Birliği'nde Afganistan işgali sonrasında yapılan 1980 Moskova Olimpiyatları gibi geniş çaplı bir boykota uğramayabilir. Hem Nazi Almanyası hem de Sovyetler Birliği, bu olimpiyatlardan kısa bir süre sonra yıkılmıştı. Çin için 1988 Seul Olimpiyatları daha iyi bir model olabilir. Seul Olimpiyatları öncesinde Güney Kore halkı ayaklanmış ve diktatörlüğü yıkmıştı. Seul Olimpiyatları, olimpiyat anlayışına da uygun olarak insanlığı mükemmelliğe taşıyacak bir örnek oluşturuyor.

XS
SM
MD
LG