Christian Science Monitor Uluslararası Atom Enerjisi Dairesi'nin İran’la ilgili son raporunu hatırlatıyor ve Amerikan başkan adaylarının İran’ın nükleer programını en az Irak’tan çekilme konusu kadar ciddiye alması gerektiğini vurguluyor:
2006 yılında Batılı ülkeler İran’a nükleer silahlanmadan vazgeçmesi durumunda nükleer enerji sağlanmasını içeren cömert bir öneride bulundular. İran’ın bu öneriyi reddetmesi dünya kamuoyunun Tahran’a karşı tavır almasını, daha sert yaptırımlar uygulanmasını ve İran’da muhafazakarlar ile liberaller arasındaki bölünmenin derinleşmesini de beraberinde getirdi. Şimdi başkan adayları Birleşmiş Milletler’e yaptırımları daha da artırması çağrısında bulunmalıdır. Yeni başkanın daha da sert bir tavır almasını gerektirecek gelişmeler ancak bu yolla önlenebilir.
Washington Post Nergis Tayfununun vurduğu Burma’da askeri yönetimin yabancı yardım kuruluşlarına izin vermektense halkın açlıktan ölmesini tercih ettiğini yazıyor:
Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri Ban Ki-moon, Burma’ya giderek daha fazla yardıma izin vermesi için cuntaya baskı uygulamakla doğru bir iş yaptı. Ancak cunta yöneticilerine “siyasete değil de insani boyuta odaklanmalarını “ söylerken yanılıyordu. Çünkü Burma’da sayısız çocuğun ölümü generallerin izlediği politikayla ilgili. Acil yardım malzemelerinin kabul edilmemesi ve cuntayı daha da zenginleştirecek yeniden yapılanma yardımı istenmesi, cuntanın politikalarının bir uzantısı. Tonlarca temiz yiyecek birkaç kilometre uzakta beklerken, köylülerin çamurun içinden yiyecek toplamak zorunda kalması da politikayla ilgili.
New York Times Savunma Bakanlığı Pentagon’un Irak savaşı nedeniyle daha da artan harcamalarının yeterince denetlenmediğini belirtiyor. Gazete, yapılan harcamalara ilişkin yolsuzluk kuşkularını dile getiriyor:
Yapılan harcamaların tam olarak nereye gittiği hala bir muamma. Ancak Kongrenin bir an önce kabul etmesinde büyük fayda olan bazı reform tasarıları onaylanmayı bekliyor. Örneğin “temiz ihale” tasarısı, hem rekabeti artıracak hem de yolsuzlukları önleyecek hükümler içeriyor.. Amerikan vatandaşlarının ödediği vergilerin israf edilmemesi için Kongre kesenin ağzını biraz daha açmalıdır.
USA Today eski Beyaz Saray sözcüsü Scott McClellan’ın yazdığı kitapta Bush yönetimini Irak savaşı ve Katrina Kasırgası gibi konularda halka yalan söylemekle suçladığını hatırlatıyor. Gazete, Beyaz Saray’ın itirafları nedeniyle McClellan’a karşı bir karalama kampanyası başlattığını kaydediyor:
Eleştiriyi getirenin kişiliğine saldırarak getirdiği eleştirileri gündemden düşürme taktiği halkla ilişkilerin en önemli unsurlarından biridir. Ancak McClellan örneğinde bu yöntemi uygulamaya çalışmak aslında çok gereksiz. Çünkü kamuoyu zaten McClellan’ın kitabında belirtilen sonuçları kabullenmiş bir durumda. McClellan’ın kitabında yer alan bilgilerin doğru olup olmadığı, bu kitabı yazma amacından daha önemli. Yürütülen karalama kampanyası ise, söylenenlerin içeriğinden çok söyleyeni çürütmeyi hedefliyor.
2006 yılında Batılı ülkeler İran’a nükleer silahlanmadan vazgeçmesi durumunda nükleer enerji sağlanmasını içeren cömert bir öneride bulundular. İran’ın bu öneriyi reddetmesi dünya kamuoyunun Tahran’a karşı tavır almasını, daha sert yaptırımlar uygulanmasını ve İran’da muhafazakarlar ile liberaller arasındaki bölünmenin derinleşmesini de beraberinde getirdi. Şimdi başkan adayları Birleşmiş Milletler’e yaptırımları daha da artırması çağrısında bulunmalıdır. Yeni başkanın daha da sert bir tavır almasını gerektirecek gelişmeler ancak bu yolla önlenebilir.
Washington Post Nergis Tayfununun vurduğu Burma’da askeri yönetimin yabancı yardım kuruluşlarına izin vermektense halkın açlıktan ölmesini tercih ettiğini yazıyor:
Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri Ban Ki-moon, Burma’ya giderek daha fazla yardıma izin vermesi için cuntaya baskı uygulamakla doğru bir iş yaptı. Ancak cunta yöneticilerine “siyasete değil de insani boyuta odaklanmalarını “ söylerken yanılıyordu. Çünkü Burma’da sayısız çocuğun ölümü generallerin izlediği politikayla ilgili. Acil yardım malzemelerinin kabul edilmemesi ve cuntayı daha da zenginleştirecek yeniden yapılanma yardımı istenmesi, cuntanın politikalarının bir uzantısı. Tonlarca temiz yiyecek birkaç kilometre uzakta beklerken, köylülerin çamurun içinden yiyecek toplamak zorunda kalması da politikayla ilgili.
New York Times Savunma Bakanlığı Pentagon’un Irak savaşı nedeniyle daha da artan harcamalarının yeterince denetlenmediğini belirtiyor. Gazete, yapılan harcamalara ilişkin yolsuzluk kuşkularını dile getiriyor:
Yapılan harcamaların tam olarak nereye gittiği hala bir muamma. Ancak Kongrenin bir an önce kabul etmesinde büyük fayda olan bazı reform tasarıları onaylanmayı bekliyor. Örneğin “temiz ihale” tasarısı, hem rekabeti artıracak hem de yolsuzlukları önleyecek hükümler içeriyor.. Amerikan vatandaşlarının ödediği vergilerin israf edilmemesi için Kongre kesenin ağzını biraz daha açmalıdır.
USA Today eski Beyaz Saray sözcüsü Scott McClellan’ın yazdığı kitapta Bush yönetimini Irak savaşı ve Katrina Kasırgası gibi konularda halka yalan söylemekle suçladığını hatırlatıyor. Gazete, Beyaz Saray’ın itirafları nedeniyle McClellan’a karşı bir karalama kampanyası başlattığını kaydediyor:
Eleştiriyi getirenin kişiliğine saldırarak getirdiği eleştirileri gündemden düşürme taktiği halkla ilişkilerin en önemli unsurlarından biridir. Ancak McClellan örneğinde bu yöntemi uygulamaya çalışmak aslında çok gereksiz. Çünkü kamuoyu zaten McClellan’ın kitabında belirtilen sonuçları kabullenmiş bir durumda. McClellan’ın kitabında yer alan bilgilerin doğru olup olmadığı, bu kitabı yazma amacından daha önemli. Yürütülen karalama kampanyası ise, söylenenlerin içeriğinden çok söyleyeni çürütmeyi hedefliyor.