New York Times Başkan Bush’un Irak’a yaptığı sürpriz ziyareti, kendi başarısızlıklarını gizlemeye yönelik bir gündem değiştirme çabası olarak yorumluyor. Bush’un Irak’ta asker sayısında indirime gidilebileceği yönündeki açıklamasını da inandırıcı bulmayan gazete, bir an önce Irak’tan çekilme stratejisinin belirlenmesini istiyor.
"Başkan Bush’un, sonsuza dek sürecek gibi görünen bu çatışmayı sona erdirmek için bir stratejiye sahip olmadığı çok açık. Oysa Amerikan halkı, liderlerinden “az kaldı, ha gayret” açıklamaları yerine, iyi düşünülmüş kararlar vermelerini bekliyor. Kongre, Amerikan birliklerinin çekilmesini ve daha fazla kayıp verilmesini azaltmayı öngören net bir formül konusunda ısrarcı olmalıdır."
Washington Post ise Uluslararası Atom Enerjisi Dairesinin başkanı Muhamed el Baradey’i, yetkilerini aşarak İran’la ayrı bir anlaşma peşinde koşmakla suçluyor. Gazete, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nin yaptırım kararlarına rağmen Baradey’in Tahran’la farklı içerikte görüşmeler yapmasını tehlikeli buluyor.
"Atom Enerjisi Daresi’nin İran’la yaptığı anlaşmanın en önemli sonuçlarından biri, Batının uyguladığı ekonomik yaptırımlardan sonra İran’a yaptıkları ihracatı artıran Rusya ile Çin’e, yeni yaptırım kararlarına direnme gerekçesi vermek olacaktır. Moskova ve Pekin de, Baradey’le birlikte hareket ederek yıl sonuna kadar hiçbir adım atılmamasını savunabilir. Böyle bir durumda, İran’ın nükleer programının durdurulması gerektiğini savunan Bush yönetimi ve diğer ülkeler zor duruma düşebilir."
Washington Times ise İran’ın nükleer silah üretmesini önlemek için Amerika’nın önünde üç seçenek olduğunu yazıyor. Gazeteye bu seçenekleri şöyle sıralıyor; İran’da rejimi devirecek bir devrim, Avrupa ve Japonya’nın da katılacağı ekonomik yaptırımlar ve askeri müdahale…
"Bu seçeneklerin her birinin kendi açmazları bulunuyor. Rejim değişikliği elbette ki Amerika için en tercih edilir seçenektir. Ancak bu seçeneğin Amerika’nın jeopolitik çıkarlarına hizmet edebilmesi için, İran’ın atom bombası üretmesinden önce gerçekleşmesi gerekir. Uluslararası yaptırımların da bir yönetimin politikalarını değiştirme konusunda ne kadar etkili olacağı şüpheli. Başkan Bush’un askeri müdahale seçeneğini de doğru bulmadığı ortada. Ancak Bush’un İran’ın oluşturduğu nükleer tehdidi ortadan kaldırmak için etkili bir plan hazırlaması gerekiyor."
Christian Science Monitor Amerika ile Çin’in Burma’da 45 yıldır süren askeri yönetimi sona erdirmek için birlikte çalışması gerektiğini savunuyor. Gazete, Çin’le Amerika’nın Kuzey Kore’nin nükleer programı konusunda ortak hareket etmesinin sonuç alıcı olduğunu hatırlatıyor.
"Uluslararası alanda saygınlık peşinde olan Çin, Burma’da en fazla etkisi olan yabancı ülke. Bir milyonu aşkın Çinli yatırımcı Burma’da iş yapıyor ve Çin, Burma limanlarını daha kolay mal göndermek için kullanıyor. Bu nedenle Çin, güneyindeki komşusunda bir istikrarsızlıktan en fazla zarar görecek ülke durumunda. Burma’da özgürlüğe giden yol hiç de kolay aşılmayacak. Ancak, dünyanın en yoksul ülkelerinden biri olan Burma’daki askeri yönetimin sona ermesi, hem Amerika’nın hem de Çin’in çıkarınadır."